Vorig weekend had ik het kandidatenweekend dat 31 mei en 1 juni plaatsvond in Soest. Ik zal het je zeggen, het was onwijs leuk! Ik heb veel nieuwe mensen leren kennen, en twee uitwisselingsstudenten die ook voor een half jaartje naar Japan gaan ontmoet. Dus gelukkig zit ik niet helemaal alleen in het vliegtuig :) Ik zal kort vertellen wat we dat weekend hadden gedaan;
Toen we aankwamen was het wel een beetje 'awkward' aangezien niemand elkaar kende. Maar dat veranderde gauw, want we hadden daarna een soort kennismakingsspel. We werden eerst verdeeld in twee groepen en in elke groep moesten we onszelf voorstellen en iemand anders voorstellen d.m.v een tekening die die persoon had getekend van zichzelf.
Later deden we een paar spelletjes die je uitwisseling makkelijker (begrijpbaar) maken. Eén van die spellen heette "Helotië en Hokië". Ik ga niet in op details, want het is nogal moeilijk uit te leggen. In elk geval, we deden dus wat spelletjes, we leerden wat theorieën over de uitwisseling en nog meer.
Rond half 11 betraden we het land 'Albatros'. We hadden geen flauw benul van wat ons te wachten stond, dus we vonden het allemaal best wel spannend. De meisjes moesten hun schoenen uit doen (veters losmaken, zo'n gedoe altijd). De ruimte was helemaal donker, maar er brandden een paar kaarsjes in het midden. Ons werd van tevoren verteld dat we de cultuur van de 'Albatrozen', 'Albatrezen'????? moesten respecteren. Naja, dat was dus best wel moeilijk, want iedereen lachte, haha. Maar goed, de jongens mochten op een stoel zitten en de meisjes op de grond (m'n benen deden hartstikke 'au'). De vrouwelijke YFU-vrijwilligers voedden de jongens met hun hand, maar wij, de meisjes moesten het gewoon zelf pakken. Dat ging dus een tijdje door. Na afloop gingen we praten over wat we nou hebben gezien en gedaan, enzo. Je zou denken: "Die vrouwen zijn onderdanig". Maar nee, dat bleek niet zo te zijn. Moeder aarde is in Albatros hét belangrijkste van allemaal. De meisjes zaten dichterbij het vuur (Moeder aarde) en de grond, want ze hadden hun schoenen uit. Ook mochten de vrouwen zelf het eten pakken, en ga zo maar door.
Het moraal van het verhaal: je moet niet gelijk een cultuur oordelen op wat je ziet. Altijd eerst goed observeren en dan de cultuur je eigen maken (zoiets, haha).
De volgende dag deden we eigenlijk een vragenrondje en kwamen er returnees. Ook een returnee die voor een jaar naar Japan is geweest, kwam. We praatten een beetje en het was hartstikke gezellig! Daarna kregen we nog een heel pleidooi van de directrice van YFU over wat als, hoe en wat.
Nog maar twee maandjes en dan sta ik al op Schiphol mensen! Ik moet nog zoveel kopen, echt niet normaal veel. Cadeautjes, nog wat spulletjes, en nog veeeel meer. *Snik* *snik*, m'n portemonnee kan dit niet allemaal aan... Ah joh, het is allemaal voor een goed doel, toch? ;P
Yeeeeh, nog maar drie weekjes school, en dan heb ik vakantie! Alleen eerst nog die proefwerkweek doorkomen :D
Doeidoei!
