Een agenda vol met planningen

Hey allemaal,

Poeh, vorige week maandag voor het laatst geschreven. Ik heb dus het een en ander te vertellen. Maar ik weet niet waar ik mee moet beginnen! Ik heb zoveel gedaan de afgelopen dagen, teveel... Ik ben nog een paar keer met wat vriendinnen uit geweest, o.a in Osu. De Harajuku van Nagoya zeg maar. Ook ben ik laatst met de eerstejaars kyudo-leerlingen uit eten geweest. We hadden twee tafels gereserveerd naast elkaar, maar toch zaten de meisjes bij elkaar en de jongens bij elkaar. Naja, we zijn niet echt heel close ofzo, maar ik kan het wel heel goed vinden met de jongens. Bedoel, ik kan wel gewoon een praatje en een lolletje met ze maken. De relatie tussen de meisjes en jongens is hier soms nog wel eens een beetje anders. Sommige meisjes in Nederland geven een jongen meteen en knuffel of een klap op hun schouder weet ik veel. Hier kan het nog wel als raar worden ervaren. Om een persoon van het andere geslacht zomaar aan te raken, ook al is het maar een schouderklopje. Maar goed, waar was ik? Oja, uit eten he.  We gingen naar een Italiaans restaurant waar je voor 2 uur alles en zoveel kunt eten wat je wilt. Een 'all-you-can-eat' restaurant. Zulke restaurants heb je best wel veel hier. Laatst ook nog naar een okonomiyaki-restaurant geweest, ook volgepropt. Dus ja, twee uur lang pizza's en pasta's naar binnen schuiven voor maar 15 euro. Ik vond het wel een goede deal. Oké, dat eten zal wel vol hebben gezeten met vet en zout enzo, boeie, het was lekker:)

Later hebben we nog een groepsfoto gemaakt en sommigen moesten jammer genoeg al wel naar huis. Wij gingen nog naar de EON (winkelcentrum) naar de gamecenter om purikura te nemen. Sommige jongens vonden het blijkbaar echt niet leuk, dat purikura, haha. Ja oke, het is misschien ook niet echt wat voor jongens, maar ze wilden het écht helemaal niet, haha. Maar twee jongens vonden het helemaal niet erg en betaalden keurig mee. Dat was wel lachen :)

Dit is dan zo'n purikura die we hebben genomen. Dit was alleen met de meisjes (sommige gingen eerder naar huis tho). En haha, we waren in zo'n melige bui, omg. Dit was dus het resultaat. Je had ook panda's, leeuwen en eenhoorns. Dit vonden we toch echt wel geniaal. Die dag dat we gingen was ook echt de enige vrije dag van deze maand (van kyudo). We hebben natuurlijk wel vrij op 27,28,29,30,1,2 januari, maar dan begint kyudo weer. School zelf begint die maandag volgens mij. De allereerste dag dat school weer begint, hebben de leerlingen wéér toetsen. Toetsen die gaan over hun huiswerk van de kerstvakantie, of ze het wel serieus hebben gedaan. Ik heb met de rector afgesproken dat ik de 8e naar school kom, de middag. Als de laatste toets is geweest, muziek volgens mij, dan houden we denk ik een soort afscheidsfeestje met de klas. Natuurlijk zei m'n gastzusje dat het nog wel een geheim blijft, hehe. Dus, vorige week vrijdag was de allerlaatste dag school. Van dit jaar. Maar ook wel een beetje voor mij van de hele uitwisseling. Ik ga dan wel de 8e nog even naar school, echt naar school voelt het niet. Het voelt denk ik eerder als de hel. Bedoel, dat betekent ook dat je met iedereen afscheid moet nemen. Het is al zo moeilijk, en dan ook nog afscheid, ugh. Ik haat afscheid nemen. Daarom ben ik op dit moment heel veel leuke herinneringen aan het maken. Met vriendinnen onder andere. Zoals ik al eerder heb verteld, vond ik het zonde dat ik niet meer ben uit gegaan. Altijd netjes naar kyudo, rond half 8 thuis, dan eten en als het nog even kan kumon en dan slapen. Haha, maar ja, dat hoorde er ook bij. Maar goed, ik ben dus nog een paar keer wezen stappen. In Sakae en Osu bijvoorbeeld. Ik vind Osu echt een leuk winkelgebied. Je hebt er dus een grote tempel, waar ik ook nog even heb gebeden, en in Osu is gefrituurde kip heel populair. (Ik ben trouwens niet gelovig) Echt heel lekker! Je had er ook taiyaki-croissant. Ugh, zoveel lekkere dingen! 

 In Osu heb je heel veel kleine winkeltjes en dan ook kleding voor een leuke prijs. Je ziet daarom ook heel veel scholieren hier rondlopen. In de weekenden is het hier heel erg druk. Ik ben er geweest op een dinsdagmiddag, dus het viel heel erg mee. Osu staat ook bekend om 'Alice On Wednesday'. Een heel klein winkeltje met allerlei Alice In Wonderland sieraden en ander accessoires. De prijs viel ook hier best wel mee. Ik heb drie haalspeldjes gekocht voor m'n gastzusje, waren wel heel erg leuk :). De ingang van dat winkeltjes is ook super leuk. Het is eigenlijk een kleine ingang, zonder deur. Je komt er binnen, en opeens zit je in de wereld van Alice. Veel mensen maken daar dan ook een foto, ik natuurlijk dus ook ;).

Vorige week vrijdag was dus de laatste schooldag van het jaar. Ik moest weer een speech houden voor 800 leerlingen. Gek, ik was helemaal niet zenuwachtig. De eerste keer dat ik die speech moest geven in begin september, was ik hella zenuwachtig. M'n handen stonden te shaken, ik kon alleen maar naar beneden kijken en m'n hartslag sloeg op hol. Nu dus helemaal niet. Ik wist ook de dag voor de speech dat ik het moest houden. Ik heb even snel een speech gemaakt op papier, en dat even een paar keer hardop gelezen. Ook moest ik weer iets in het Nederlands zeggen. K'heb eigenlijk maar wat gebabbeld eigenlijk, bedoel, ze verstaan me toch niet, haha. Ik wist zelf ook op een gegeven moment niet meer wat ik zei. Maar goed, de speech ging over m'n ervaringen hier op school en nog wat bedankjes aan mensen zoals m'n klasgenoten, senpai en de leraren. Ugh, en elke keer als we in de gymzaal moeten verzamelen moeten de meisjes hun vest uitdoen, geen idee waarom. En dat is echt heel erg koud... Niet normaal. School was dus eerder afgelopen! Ik ging nog in de klas zitten en kumon maken. Daarna rond half 4 had ik een gesprek met de rector. Ze vroeg het een en ander van hoe ik het vond enzo. Ik kreeg zelfs (indirect) een baan aangeboden als Engels docent voor in de toekomst! Haha, daar ga ik sowieso aan nadenken. Misschien leuk als baantje naast m'n studie ofzo :)

Kyudo gaat de afgelopen dagen veel beter. Ik raak niet m'n oor, maar de target! Het voelt zo goed. Het voelt zo tof! Ik denk echt wel dat ik er mee door blijf gaan in Nederland. Ik had van de shihan nog een cadeautje gekregen. Echt heel aardig. Het waren sleutelhangers en een kaart. En al die dingen kwamen van Kyudo Renmei. De kyudo-club van Nederland. Die heb je ook in Leiden, dus misschien komt hij weer een keer in Leiden. Ik ga hem de volgende keer ook Nederlandse klompjes geven en de andere docenten ook van kyudo. Bedoel, ik ben ze echt zo dankbaar! Ze hebben me echt heel erg geholpen, zelfs toen het gewoon echt niet lukte om níét m'n oor te raken. Kyudo is echt heel leuk! 

Vorige week zondag had ik de laatste oriëntatie van m'n uitwisseling. Er kwamen dezelfde studenten als met wie ik laatst uit ging. We moesten een speech (weer ja, haha) voorbereiden over onze ervaringen hier en over onze gastfamilies. Vroeger vond ik het nog best lastig om zomaar een lap tekst in het Japans te schrijven, nu is dat wel anders. Ik kon het zo opschrijven! Gewoon, in één keer doorschrijven. Maar dat komt ook omdat ik elke dag Japans heb geschreven. Dan gaat alles natuurlijk ook makkelijker. We moesten ook een soort cadeau voor onze gastfamilies maken, maar ik vond het leuker (en m'n gastfamilie ook) om het te geven waar iedereen bij is. Die dag waren alleen m'n gastmoeder en gastbroer er. Ik had een soort witte kartonnen plaatje met bloemetjes erop en daarop foto's van mij en m'n gastgezin. Veder nog een leuke tekst erbij geschreven en nog wat versierd. Een persoonlijk cadeau dus. Ik was nog wel van plan om wat koekjes te kopen, vergeten dus, haha. Doe ik later wel. Na de oriëntatie ging ik nog naar Sakae met de uitwisselingsstudenten. Het was echt heel gezellig! We gingen naar Oasis 21 en hebben op het dak gelopen. Daarna nog naar de Mac geweest en dat op zitten eten :) Leuke dag gehad dus. 

Hohoho, meeeeerry Christmas!
Kerst, dames en heren! Ik heb kerst nog nooit zo, uhhm, zo ervaren, haha. Ik wist wel dat kerst in Japan niet heel groots wordt gevierd, maar zo? Het is wel populair onder de jongeren. Het is een dag/2dagen dat je doorbrengt met je vriendin of je vriendje. Niet echt met je familie. Naja, veel mensen eten dan een taart en kregen dan een kleinigheidje, Ik heb vanochtend bij het ontbijt een pen gekregen, zo'n pen met allerlei kleuren. Echt heel handig! Verder nog naar school geweest voor kyudo. Naar school op kerst. Naja, zoals ik al zei, het wordt hier niet echt gevierd. Het is namelijk geen nationale feestdag, de meeste mensen hebben dan gewoon werk of schoolclubs. Eerst vond ik het wel een beetje erg. Het is een moment van gezelligheid, lekker eten, met je familie zijn, etc. Maar m'n gastgezin heeft zo'n hun best gedaan, haha. Echt zo lief van hun. We hebben een taart gemaakt en gisteren gingen we nog naar de Daiso voor zo'n klein kerstboompje. Daarnet nog wel even met m'n ouders en broer geskypet, dat was wel even fijn. Toen ik hoorde dat ze zouden gaan kaasfonduën, was ik wel eventjes jaloers. Misschien, hopelijk, denk het wel, dat we dat nog een keer gaan doen als ik terug ben. Wij hebben hier curry rice gegeten, ook heel lekker! Met als toetje de koekjes die m'n gastzusje had gebakken en een chocoladetaart. Ik heb ook nog twee pennen gekregen van m'n gastbroer. "Omdat ik werk", zei hij, haha. Ik was van plan om morgen in Nagoya baumkuchen te kopen. Ja, baumkuchen is zo vreselijk populair hier in Japan! Het is dan wel een Duitse lekkernij, de Japanners smullen er hier ook van.

Oja, gisteren was het dus Christmas Eve, maar veel Japanners zeiden op twitter gisteren al 'happy christmas'. Maar dat is dus helemaal niet op Christmas Eve. Haha, vandaag en morgen wel! Ik heb Eerste Kerstdag wel leuk ervaren, over het algemeen. Het is gewoon anders als in het buitenland. Hier vieren ze oud en nieuw meer. Hier hebben ze natuurlijk hun eigen nationale feestdagen. Dat kerstgebeuren is een beetje aangewaaid van Amerika naar hier. Dat om de tafel zitten met je familie en cadeautjes onder de kerstboom dan he. Kerst gaat natuurlijk over de geboorte van Jezus Christus. Maar dat vieren de meeste mensen niet meer zozeer. Het is meer een familiedag geworden. Een dag vol gezelligheid, lekker eten, oeps dat zei ik eerder ook al, haha. 

Op de oriëntatiedag heb ik het een en ander ook over m'n terugreis gehoord. Het wordt een hectische dag... Ik heb er nu al zin in, haha. Oké, ik moet 's nachts opstaan en dan word ik gebracht met de auto naar het dichtstbijzijnde vliegveld van Nagoya voor binnenlandse vluchten. M'n vliegtuig vertrekt om 8 uur volgens mij en daarna ga ik naar Narita-airport. Tijd om te rusten heb ik niet, want daarna vlieg ik rond de middag naar Heathrow, Engeland. Van daaruit ga ik naar Schiphol. Geen idéé of de andere twee Nederlandse uitwisselingsstudenten met me meevliegen. Ik hoop het wel. Sommige uitwisselingsstudenten gaan echter een dagje overnachten op Narita. Had ik ook gewild... Kun je nog even rusten. Nu ben ik ongeveer een dag onderweg. Wel leuk tho!

Dat was het dan! 

Ik schrijf later wel weer :) 

Nog prettige kerstdagen, geniet ervan!

Groetjes Asa                                                   

Man, man, man...

Hey allemaaaal,

We zijn alweer een weekje verder, en ook deze week is er veel gebeurd. Haha, ten eerste had ik gister (zondag) m'n allereerste kyudo-wedstrijd. Ten tweede ging ik met gemengde gevoelens aan m'n eerste pijl omdat ik die dag ervoor nog m'n oor had geraakt en het toen hevig ging bloeden. Oja, ten derde ben ik nog even weggeweest met wat vriendinnen, leuk nieuws, haha.

Kyudo-wedstrijd
Duuuuus, zondag had ik m'n allereerste kyudo-wedstrijd. De laatste paar dagen ging het al niet zo heel goed met kyudo, omdat de pijlen de hele tijd op rare plekken terechtkwamen. Als je bv. via de grond de target raakt (dus dat het schuift naar de target) is dat best wel 'hazukashi' (=schamen). Of dat je per ongeluk de target naast jouw target raakt. Als je het gedeelte raakt van je persoon links, dan is er wat mis met de 'hanare' , het loslaten van de pijl. Als je rechts raakt dan komt dat doordat je je rechterarm teveel naar binnen houdt. Naja, dat heb ik dus een paar keer fout gedaan, dus ik wat niet helemaal goed voorbereid voor de wedstrijd. Ook heb ik twee dagen vrijgenomen vorige week, ik ging namelijk met wat vriendinnen uit (moet toch ook), dus volgens mij vond m'n docente dat niet echt leuk dat ik voor de competitie vrij nam. Oke, ergens heeft ze er wel gelijk in, maar die vriendinnen konden alleen die dag, dus naja. Maar goed, de dag voor de competitie (zaterdag), moesten we weer allemaal onze hakama aan. Ik ben er wel aan gewend al om dat aan te doen. Het gaat steeds sneller! Die zaterdag dus ging het eerst nog wel even goed, maar na een uurtje of twee raakte ik opeens m'n oor weer. Wat?! En dat drie keer achterelkaar. M'n oor bloedde weer. Hevig. M'n 'kyudougi' (witte blouse) was helemaal onder de rode vlekken. Echt zo eng, en ook m'n pijl zat onder het bloed. Ik dacht echt serieus: "KUT." . Vorige keer bloedde ik ook al, daarna ging het wel even goed dankzij de shihan, maar nu, net nu, een dag voor de competitie moet het fout gaan. M'n wereld stortte in. Ik ging samen met m'n senpai naar de schoolzuster en die plakte het weer met wat bandaid. Er kwamen nog zo'n 3 docenten mee, haha. Het gekke is dat het helemaal geen pijn deed, alleen toen ik losliet deed het pijn. Het had er wel pijnlijk uit moeten zien omdat ik zo bloedde. Naja, ik ging die dag best depressief naar huis. Shit, dacht ik echt. Ik vond het echt hartstikke kut. 

~*~

De volgende morgen werd ik vroeg wakker. Ging ontbijten en deed m'n hakama aan want we gingen rechtstreeks naar de plek waar het toernooi werd gehouden. M'n gastzusje en ik moesten ook onze pijlen en bogen meenemen en die dingen zijn niet bepaald de handigste dingen die je mee kunt nemen. Echt heel onhandig. Dus wij sjouwen en na zo'n drie kwartier kwamen we aan. Er waren al best veel mensen, veel mensen waarvan je denkt: " Die ziet er goed uit". Ik was echt heel zenuwachtig. Wat als, wat als, wat als, dat was de hele tijd wat ik dacht. Ik kreeg van m'n docente de taak om 'kiroku' te doen. Dat is dat je bijhoudt hoeveel keer de persoon heeft geraakt. Ik moest telkens drie mensen bijhouden en dan een rondje of een kruisje tekenen als er werd geraakt of niet. Ik moest alleen de scholieren bijhouden voor een uurtje ofzo, want daarna moest ik op. Het is een heel makkelijk taakje, maar ik was heel zenuwachtig en dacht: :"Waarom geeft m'n docent mij deze taak, ze weet toch dat ik zenuwachtig en het niet gewend ben" . Naja, gewend wel, maar alleen op school. Op school is het toch heel anders. Maar toen bedacht ik me, als je kiroku doet, zit je pal achter de mensen die schieten, first row dus. Je kan alles goed zien enzo, dus ze wilde me laten zien denk ik hoe het in het echie gaat. Het was wel heel erg koud in de dojo, niet normaal. Gelukkig waren er nog een paar mensen bij me. Na de laatste mensen die ik moest bijhouden moesten ik weer snel weg naar onze kleedkamer om m'n 'kake' (soort handschoen van leer die je om je rechterhand doet) aan te doen en m'n 'muneate' (zwart lapje stof voor je borst) om te doen en nog wat andere voorbereidingen. Daarna naar m'n team en toen moesten we in de dojo. Er zijn ook allemaal regeltjes als je de dojo in komt, uit komt etc. Maar die info bespaar ik jullie wel, haha. Ik was zoooo zenuwachtig, maar ik probeerde wel alles volgens de regeltjes te doen. Ik probeerde het zo mooi mogelijk te doen. Wat de shihan me heeft verteld, m'n senpai me heeft geleerd en wat ik zelf heb ontdekt. Van de eerste vier pijlen heb ik er 1 geraakt, ik was zo blij! De andere drie kwamen ook best dichtbij. Gister ging het nog zo slecht, nu schiet ik de sterren van de hemel, haha. Ik kreeg ook een complimentje van een meneer dat nogwat-sensei me best goed vond schieten. Leuk toch. In de middag moest ik weer 4 pijlen schieten, ook kiroku doen. Toen heb ik er weer eentje geraakt, zo blij! Zo tevreden ook :) Ik heb dan wel verloren, ik ben echt heel blij met het resultaat. Dit zet me weer echt aan het denken of ik het in Nederland wil blijven doen. M'n docenten verwachten het van wel, maar ik moet er maar eens over hebben met m'n echte ouders. 


Deze week is m'n laatste schoolweek, daarna heb ik kerstvakantie. Gek, laatste schoolweek. Het lijkt wel of ik hier al jaaaaren op school zit. Ik word er een beetje emotioneel van als ik naar m'n kyudo-clubje kijk die het zo leuk hebben, of m'n klasgenoten die weer gek zitten te doen. Ik wil helemaal niet weg, ergens ook wel, maar ergens ook niet. Ugh. Ik ga de laatste paar weken nog even goed genieten. Deze week hebben we een verkort rooster, naja, zo verkort vind ik het nou ook weer niet. 45 minuten. Ook hebben we deze week tot het vierde les. Van half 2 tot 5 hebben we dan kyudo, maar ik heb met wat vriendinnen afgesproken voor deze week, dus elke dag kom ik niet. Aanstaande zondag heb ik een soort oriëntatiedag in Nagoya voor uitwisselingsstudenten en gastgezinnen. Ik moet weer een speech voorbereiden en een klein cadeautje voor m'n gastgezin. Een bedankspeech zeg maar. Ik heb het al wel voorbereid, maar ik denk dat ik gewoon ga praten. Gewoon zeggen wat in me opkomt. Geen zin om als een robot voor te gaan lezen zoals de andere uitwisselingsstudenten dat doen. Bedoel, ik ben goed genoeg in Japans om dat te kunnen doen, toch? Hahaha. Ik ga maar eens stoppen, het eten is bijna klaar. Vandaag heb ik het soepje gemaakt trouwens! Smaakte goed, hehe. 

Misschien dat ik morgen of overmorgen weer schrijf. Algemene dingen, kleine dingen:)

Doei allemaal! 

De eerste sneeuw en JLPT

Hey iedereen,

8 december en nog maar een beetje tot de kerst. We kregen laatst de planning van kyudo van deze maand, op welke dagen we kyudo hebben en wanneer niet. En tot m'n grote verbazing hebben we kyudo op 1e en 2e kerstdag. Haha... Oke, kerst vierden we in Nederland ook niet heel groots, gezellig met de familie eten en praten enzo (wat ik probeer te zeggen is dat kerst niet zo hartstikke belangrijk is voor me vergeleken met diepgelovige mensen ofzo, het is wel belangrijk voor me, maar ook weer niet zo heel erg snap je, haha)), Wat blijkt, de mensen van kyudo (ik hoef het niet te doen), moeten dan een toets maken, over kyudo. En dan de tweede kerstdag de hele dag kyudo. Niet te geloven. Maar in Japan is kerst niet zo heel belangrijk. Het gaat hier alleen maar om het uitgaan met je vriendje of vriendin, de lichtjes in de bomen die de hele straat doen verlichten, de taarten die helemaal versierd zijn, de kerstspulletjes die in de winkel liggen, dat soort dingen. De oorsprong van kerst, wat kerst eigenlijk inhoudt, weten ze hier niet. Laatst toen we met geschiedenis het over het christendom gingen hebben, wisten ze ook niet goed dat de geboorte van Jezus het begin was van 'kerst'. Hier wordt kerst niet echt gevierd. Dus ja, vandaar dat we kyudo hebben op de kerstdagen. Ik ga denk ik dan met een vriendin uit. 

Vandaag hadden we het zevende, en er was soort van een vakkencarousel op school. Omdat de eerste klassen dit jaar kiezen wat voor vakkenpakket ze willen, kwamen er een paar docenten, professoren van de universiteit van Aichi naar deze school om voorlichting te geven in hetgeen waar ze les in geven. We moesten van tevoren aanvinken welke lessen we wilden volgen. Ik had maar Engels, buitenlandse talen aangevinkt. Andere dingen leek me best wel saai (zoals scheikut, wiskut, natuurkut en knutslen enzo) dus werd het maar Engels. Er kwam ook een man uit Engeland. Dat wisten we eerst niet, maar dat kon je wel meteen horen. Hij vroeg ook aan ons of we wisten waar hij vandaan kwam. Ik wist het echt meteen: "Dit is plat Engels". Hahaha. Echt van dat Engelse accent waar je voor kunt vallen. Heerlijk xD. Hij zei het een en ander en gaf besprak één onderwerp uitgebreid. In welke landen wordt er Engels gesproken? Of beter gezegd: in welke landen is Engels de voertaal? En hij legde van alles uit enzo en het was best wel interessant. De eerste en tweede klassen waren dit lesuur trouwens gemixt, dus ik zat even met m'n kyudo-senpai in de klas, haha.

Vorige zaterdag kon m'n gastzusje niet mee naar kyudo omdat ze een afspraak had met de opticien voor haar contactlenzen. Dus ik moest alleen naar kyudo. En wat wás het koud! Brrrr! Het was iets van 1 graden celsius en dan je hakama aan, niet te doen. Toen je in de dojo stond, voelde het net alsof de houten vloer de warmte, de energie van je lichaam eruit zóóg. Je voeten waren zo koud! Bij kyudo is het belangrijk dat je je concentreert, kalm blijft. Je mag daarom geen kracht zetten in je schouders, maar met deze kou lukte dat echt niet. Daarom ging m'n pijl ook naar links en naar rechts, ik kon echt niet raken! Ik heb echt vaak van die momenten dat het de ene keer goed gaat en de andere keer weer helemaal niet. Vandaag kwam de shihan weer en die liet me weer even zien hoe het 'ook alweer' moest. En toen vroeg hij weer wanneer ik vertrok dus ik zei 10 januari. Hij zei daarop dat'ie volgend jaar ook naar Nederland gaat dus toen zei hij het een en ander of ik naar 'een' dojo kan toekomen ergens in A'dam. Hij vroeg dus om m'n mailadres, haha. Ik weet alleen niet wat ik wil als ik eenmaal weer terug ben. Ik wil toch dolgraag verdergaan met theater, maar aan de andere kant wil ik ook wel doorgaan met kyudo. Bedoel, het is toch zonde om er opeens mee te stoppen, toch? Maar ja, twee dingen tegelijk? Ik zie wel, even goed nadenken en overleggen dan maar. Die zaterdag was het dus heel koud. Haha, en het sneeuwde ook! De eerste sneeuw zeggen ze dan. Het sneeuwde echt heel hard en ook voor best lang. Het was geen sneeuw dat bleef zitten, jammer genoeg. Maar het was wel mooi. Morgen wordt het -1 graden (het laagste), dus misschien komen die witte vlokken weer naar beneden vallen? 

Gisteren had ik m'n JLPT test! Het was weer in Nagoya en ik ging daar alleen heen. Moest weer de metro nemen en het was heel makkelijk. Je zag ook wat buitenlanders, dus het was makkelijk om te weten waar ik heen moest. Ik kwam er wel een beetje te vroeg aan, dus ik zat er best wel lang te wachten, in de toetsruimte. Maar goed, ik kwam daar dus aan (het was in een meisjesschool, high school), en er waren al best wel veel mensen. Ik had een testvoucher en daar stond allerlei info op, ook m'n kandidatennummer. Ik moest echt helemaal zoeken in welk collegezaal ik heen moest gaan. Er waren zoveel mensen en allemaal nummers, het draaide m'n hele hoofd op hol, haha. Ik had het uiteindelijk wel gevonden, hoor. De deur was nog gesloten en rond 12 uur ging'ie open. Half 1 zou de toets beginnen. ZOU. Nee, we kregen eerst nog een heel verhaal te horen van: "Doe je telefoon uit en stop hem in je tas", "Doe de gum uit z'n doosje", "zakdoeken uit het zakje". Ik dacht echt "wat een gedoe allemaal". Allemaal waarschuwingen. Ook legde zo'n vrouw uit dat als je iets fout doet, je een rode of gele kaart krijgt, je snapt wel hoe die dingen in elkaar zitten denk ik. Dus ja, eindelijk begon de toets en ik ging'm maken. De vragen waren allemaal vierkeuzevragen, dus ik had sowieso een antwoord. Daar was ik wel blij om. Het waren wel moeilijke vragen, sommige vragen begreep ik wel en waren ook makkelijk. Rond kwart voor 3 maakten we de toets. Daarna hadden we een pauze van een half uur. Echt, iedereen dashte naar de wc en dan vooral de vrouwen. Ik zat gelukkig helemaal achteraan vlakbij de deur, dus ik kon er snel wezen. Daarna at ik m'n obento die m'n gastvader had gemaakt en toen werd de luistertoets afgenomen. Echt zó ontzettend irritant. De man die voor me zat, stonk, en bewoog de hele tijd met z'n benen. "Binboyusuri" heet dat. Iets wat arme mensen doen dus, want binbo betekent 'arm'. Dus ja, hij deed dat de hele tijd en tegelijkertijd bewoog mijn tafeltje mee. MIJN TAFELTJE. Echt zwaar irritant, zwaar kut. Ik kon me tijdens die luistertoets niet goed concentreren dus. Achteraf had ik een van die mensen moeten waarschuwen dat de man voor me zwaar irritant doet. Ik had iets van bij 3 vragen niet kunnen opletten doordat hij m'n tafeltje schudde. Ugh, maar goed. Naja, misschien helemaal niet goed, want misschien bepalen die drie vragen wel of ik slaag of niet. Maar ja, het is gebeurd, het is voorbij, niets meer aan te doen dus. De toets over het algemeen ging aardig. Rond februari weet ik de uitslag volgens mij en als ik geslaagd ben, zal m'n gastgezin m'n certificaat naar Nederland opsturen. Met deze certificaat kun je werken in Japan. De Japanners weten dan dat je normaal Japans kunt praten, dus best wel nuttig voor me. Maar aan de andere kant denk ik ook weer, wat als ik m'n Japanse paspoort kies. Dan hoef ik zo'n toets helemaal niet af te leggen. Naja, hoeft niet in elk geval. Als je Japanner bent, mag je toch sowieso in Japan werken. Maar ja, altijd leuk, handig om het te hebben, toch? En wie weet, ook al ben ik Japanner geworden, zo'n certificaat bewijst toch wel iets. Er waren trouwens echt veel Indische en Chinese mensen hier. Er waren maar een paar blanke mensen. 4 of 5 ofzo, echt weinig. Die hele zaal was best wel groot namelijk. Na de laatste vraag moesten we weer helemaal wachten tot alles geteld en geordend was. Daarna mochten we weg. Ik liep zo snel mogelijk weer terug naar het station en nam de trein terug naar Nagoya. Daar nog twee cadeautjes gekocht. M'n gastouders kwamen me weer halen met de auto :) Echt heel lief. Ook omdat het 'laat' (half 7) en het koud was. Die dag ging ik wel iets te laat naar bed. Oja! Ik heb een nieuw filmpje geüpload op YouTube over kyudo! Kijkennnnnnn pleeeeease :)

 Hoe het eruit zag in de collegezaal. Gewoon heel normaal en georganiseerd. In die bruine enveloppen moest je je mobiel instoppen en daarna in je tas stoppen. 

Toch nog Sinterklaas gevierd in Japan. Deze keer was ík de Sinterklaas, haha. Ze vonden het allemaal super lekker! 




Morgen ga ik met een vriendin na school naar de Mac. Zin in! Het is echt een hele mooie Mac, ben er al een keer geweest met de meisjes van kyudo. Ik maak morgen wel een foto! Ik heb ook voor volgende week afgesproken met vriendinnen om uit te gaan. Woensdag na school ga ik ook met een meisje weg, alleen nog wel even vragen aan m'n gastmoeder, want we willen naar Sakae. Gelukkig laat m'n gastmoeder me wel wat meer toe. Ik snap het wel dat ze zich zorgen maakt, maar ze vroeg of ik gister ook zelf wilde gaan voor de toets. "JAAAA!". zei ik. Niet dat ik niet wil dat ze meegaan, hoor. Haha, het is gewoon leuk om alleen te gaan. 

Morgen weer gewoon een schooldag. Vanaf volgende week maandag tot vrijdag vervallen alle lessen na het vierde hoorde ik. Wel kyudo, maar k'ben van plan om dat laatste weekje met vrienden door te brengen, want dat heb ik echt te weinig gedaan. 

Doei allemaal! 

Minder kyudo, meer plezier

Halloooo,

Het is nu ongeveer half 9. Daarnet de was gedraaid, nog een kwartiertje wachten denk ik. Hooguit. Vandaag ga ik proberen dat ik sowieso om 10 uur in bed lig. Ik was helemaal vergeten dat ik m'n lenzen moest vervangen, want het is alweer december. Dus nu heb ik een lens 3 dagen te lang in. Naja, niet een wereldprobleem, maar je merkt wel gelijk dat het best oud is. Je ogen moeten harder werken om te 'zien' en daardoor worden ze moe, en ook je hoofd. Ugh, vandaag dus vroeg naar bed!

Er is het een en ander wel gebeurd de laatste dagen. Naja, ook weer niet zo heel veel, maar ik heb wel wat te melden, haha. Ik heb besloten om wat meer met vrienden uit te gaan en dan gewoon niet naar kyudo te gaan. Ik ben de laatste maanden heel netjes elke schooldag (+ weekenden, soms kwam ik op een zaterdag of zondag niet hoor)naar kyudo geweest. Tot half 8. Nu is dat veranderd naar half 7. Geen idee waarom, maar we zijn nu wat eerder uit. Ik heb namelijk wel een beetje spijt dat ik kyudo heb gekozen. Nou, ook weer niet zo, hoor. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het hartstikke leuk. Maar ik kan door kyudo helemaal geen andere dingen doen. Met vriendinnen uitgaan bijvoorbeeld. Ik ben maar een keer met een vriendin naar de karaoke geweest. En dat was toen er geen kyudo was. Ik ben ook een weekend met wat vriendinnen naar het kasugai-festival geweest. Toen heb ik ook vrij genomen. Verder waren het dingen zoals de bruiloft van m'n nicht en de huisarts verder niet. Geen vrij genomen. Ik vind het dus best wel zonde dat ik niet vaker ben weggeweest. Bedoel, ik ben er nog maar een anderhalve maand. Nog maar iets van twee weekjes school en daarna hebben we winter'vakantie'. Ik ben niet naar Japan gekomen om alleen pijlen te schieten, nee, ik ben hier gekomen om meer van Japan te zien, Japans te léren, mezelf beter te leren kennen. En als ik daar van in de plaats alleen maar na school kyudo doe, naja, dan schiet het niet op. Ik wil meer zien, meer doen, meer uitgaan. Dat was ook meer de bedoeling. En andere uitwisselingsstudenten doen dat ook. Natuurlijk, dat uitgaan met je nieuwe Japanse vrienden hoort er ook natuurlijk bij. School is ook belangrijk, of course, maar je vrienden net zo (meer eigenlijk). Daarom heb ik besloten om de komende weken, de laatste weken, meer met vrienden om te gaan en zo een leuke herinnering van m'n uitwisseling te maken. En niet dat als ik zo thuiskom van Japan en iedereen om m'n lippen hangt om van m'n "avontuurlijke" verhalen smullen, ik zeg: "Ik heb na school alleen maar pijlen zitten schieten". Nee! Dat wil ik niet. Ik wil zeggen dat ik honderden keren purikura heb gedaan, Japanse nummers heb gezongen in de karaoke, voor de combini oden (soort soep met allerlei dingen erin) heb gegeten, in een winkelcentrum lunchen, winkelen met vriendinnen, lol trappen, blablabla. Maar begrijp me niet verkeerd, hoor. Het is niet zo dat ik dan élke dag vrij neem van kyudo. Ik denk dat ik dan een of twee keer in de week wegblijf. Dat zouden ze toch niet zo heel erg vinden? Kyudo is streng. Heel streng. Dus daarom was ik een beetje bang hoe de senpai zouden reageren. Heel normaal. Beetje te normaal eigenlijk. Ik hoop dat ze me begrijpen. Jawel, dat doen ze wel denk ik. Maar diep van binnen denk ik toch dat sommigen het misschien een beetje irritant vinden. "O, Asa is weer weg". Ugh. Ik denk gewoon te moeilijk na. Deze laatste maand ga ik gewoon een hartstikke leuke maand van maken. Vol leuke herinneringen. Zodat ik er later als ik in het vliegtuig niet denk: "had ik maar...". Daarom heb ik al met een paar klasgenoten afgesproken ergens heen te gaan. Met een meisje (ze houdt heel erg van anime) gaan we in Nagoya naar animate, een anime store. Daar wil ik nog heel graag heengaan. Ook ga ik met een ander meisje naar Oosu, een plek waar je cosplay-purikura kunt doen. Je hebt daar dan een hele lange rek vol met cosplay, je doet dat aan en dan ga je de purikura-booth in om er vervolgens als alien uit te komen zien door die o-zo-grote ogen en dat perzikhuidje. Haha, lijkt me leuk. En aanstaande vrijdag ga ik met een ander meisje na school 'oden' eten. Haha, bij een combini. Dat moet je gewoon een keer meegemaakt hebben vind ik. Oden eten van de combini. Oden is erg lekker, m'n gastmoeder had het laatst klaargemaakt. Dus mam, als je dit leest, kun je alsjeblieft oden maken als ik terugkom? 

Gisteren ben ik maar een uurtje naar kyudo geweest. Gisteren was ook de laatste toetsdag. We waren dus eerder uit, maar dat was wel de dag dat kyudo weer begon. Het begon om 1 uur en ik was van plan om tot 2 uur te blijven, want daarna ging ik samen met een vriendin naar 'Don Quijote'. Die winkel was net nieuw in Kasugai en ik wilde er best graag heengaan. Wat ik niet verwachtte, was dat ze helemaal geen rare dingen verkochten. Wat ik had gezien in de Don Quijote in Tokio, was dat ze allerlei rare, hebbedingetjes verkochten. En bij raar bedoel ik dan bijvoorbeeld een hoed in de vorm en kleur van een drol. Japanse humor zou ik zeggen. Verder verkopen ze ook doodnormale dingen, hoor. Een alleswinkel eigenlijk. Echt alles kun je er kopen; van een Louis Vuitton tas tot een spiksplinternieuw bankstel met schattige biggetjes erop. Maar deze Don Quijote verkocht alleen maar normale dingen, geen rare dingen als een drolhoed, haha. Snoep was er wel heel goedkoop! We kwamen ook nog een ander vriendin tegen en toen hebben we samen door Don Quijote gelopen. Ze verkochten ook 'yakiimo'. Warme aardappel eigenlijk. Het is paars van buiten en warm en zacht van binnen. Het was lekker zoet, maar het was echt teveel! Ik heb wel alles naar binnen kunnen werken, maar het was wel een grote hap. Ik kon niet aan avondeten denken... Avondeten was lekker though. Vis, rijst en soep, haha. We hadden yakiimo buiten gegeten waar het heel koud was en als je dan een warm iets vasthoudt, dan is het echt van "wat ben ík blij dat ik op deze wereld ben geschept". Vergelijk het maar een beetje dat je op een koude dag in december buiten bij een kraampje warme erwtensoep eet/drinkt. Of een Unox-worst! Warme chocolademelk! Ahhh, lekker toch, haha :
Dat moment van happiness was maar van korte duur want daarna volgde de terugreis. Het was echt een reis, haha. Wind tegen, bergop, koude wind, ugh. Het was wel te doen, hoor. Bedoel, ik fiets elke dag naar school al een marathon... Dit was een level of drie hoger, maar het wás te doen. Wij, meisjes, vinden het niet zo erg. We denken namelijk altijd aan het eindresultaat. Verbrandde calorieën en een geshapete lichaam, hahah. Ik zat wel helemaal vol van die aardappel, dus thuis aangekomen ha dik niet zo heel veel trek in avondeten. Maar ook dit keer was het eten super lekker. Echt, ik ga dit eten zo missen he. Misschien nog wel meer dan daifuku. Denk je dat ik zelf ook daifuku kan maken in Nederland? Zoja, dan maak ik er een heleboel!

Gisteren was de laatste toetsdag en vandaag kregen we al een aantal cijfers terug. Ik ben eigenlijk helemaal niet teleurgesteld. Tevreden eigenlijk! Voor natuurkunde had ik dan wel 30 punten, ik vind het eerlijk gezegd best knap van mezelf, haha. Het was namelijk best moeilijk (vond ik dan), dus voor mij was dit een geslaagde toets. De docent zei zelf ook dat ik m'n best had gedaan, dus ik ben tevree :) Voor EC (English Class) had ik 92 punten en de andere Engelse toets (voornamelijk grammatica enzo) had ik ook 92 punten. Voor die toets was het gemiddelde iets van 30 ofzo in mijn klas. Ai. Als ze de gemiddelde cijfers van alle klassen weten, wordt dat de grens. Dus als het gemiddelde cijfer van alle klassen bij elkaar 40 punten is, is 40 een voldoende. Alles onder de 40 punten is een onvoldoende.Er waren best veel onvoldoendes haha. We hadden ook van plaats gewisseld. Ik zit nu aan de raamkant in de middelste rij. Voor me zit een jongen en hij heeft tot nu toe alleen maar onvoldoendes. Hij is, zoals 'ze' zeggen, een 'yankee' (spreek uit als jankie). Een persoon die , ja, uuhh, wat voor een persoon eigenlijk? De Japanse hangjongere soort van? Hij is best grappig en houdt er wel van om een praatje te maken en een dutje te doen tijdens de les, haha. Als je drie onvoldoendes hebt, moet je met de school principal een gesprekje voeren. En dat gesprekje gaat dan over: waarom heb je zoveel onvoldoendes, wat ga je eraan doen, doe je best, probeer geen spelletjes meer te doen, concentreer je, niet slapen tijdens de les, etc. Hij heeft dit schooljaar al drie keer zo'n gesprekje gehad, maar is er zeker niet wijzer door geworden. Het is wel leuk dat'ie voor me zit, hij is super grappig!

Morgen krijgen we meer cijfers terug. Ik krijg nog gendaibun en wiskunde. Gendaibun ging wel oké, maar wiskut ging wat slechter. Ik had er wel iets van 5 uur lang aan gezeten die dag voor de toets. Maar in Nederland zat ik ook wel zo lang aan die rotsommetjes. Wiskunde is bij mij heel erg moeilijk. Soms doe ik het heel goed en soms doe ik het heel slecht, haha. Er zijn dingen die ik leuk vind en dingen die ik juist enorm haat. Kansberekening is bijvoorbeeld mijn vijand. Ugh, ik háát dat zo! Genoeg over m'n gezeur. Jullie willen dat natuurlijk niet horen! Morgen dus weer een gewone dag. Morgen ga ik nog wel naar kyudo, want dan komt er ook de 'kyugu-yasan'. Iemand die kyudo-spullen verkoopt. Hij komt dan altijd met een wit bestelbusje aanrijden en daarin zitten dan heel veel spullen. Geen bogen, though die zijn te groot. Ik ga morgen wel een 'kakeshita' kopen. Een soort handschoen die je onder je 'kake' aandoet (kake is een soort rechterhandschoen die je aandoet bij kyudo. De boog met alleen je handen vasthouden, doet namelijk best pijn). 'k Geloof dat die dingen iets van 1000 yen of meer zijn. Niet zo heel duur.

De yakiimo! En het was maar 98 yen! (= iets van 80 cent?)

KitKat aardbeien flavour. Niet gekocht, maar zag er wel lekker uit. Misschien de volgende als ik er toevallig weer kom. Het is namelijk wel een beetje ver. Een halfuurtje heen met de fiets en de terugweg was een uur.












Doei iedereen!

Toetsweek en een gifgroene koffer

Hey allemaal,

Alweer maandag he, wat een stomme dag is maandag toch. Daarnet had ik een Engelse toets en natuurkunde toets. Ik ging daarna nog even naar het postkantoor en het was nog vroeg in de middag, maar het leek wel 6 uur ofzo. Het was heel erg bewolkt en het miezerde. Dat Japanse miezerige regen is echt alles behalve fijn. Het was ook best vochtig buiten, dus zelfs zonder regen werd je haar al aardig nat. Ook was het nog best warm voor de tijd van het jaar. Dus die warmte en dan nog regen, nee, liever niet!

Vorige week woensdag was de toetsweek begonnen en ik heb er best een goed gevoel over. Ik had dus gendaibun (Japanse taal) geprobeerd en de teksten waren best te begrijpen. Echt, iets van 90 procent van de toets bestond uit meerkeuzevragen. Dus ik ben best blij dat ik sowieso een antwoord op papier heb staan, haha. Wat ik wel apart vond, was dat exact dezelfde vragen als in het werkboek ook voorkwamen in de toets. Dezelfde kanji werden gevraagd, dus je kon erg makkelijk leren leek me. Die boeken had ik niet, dus ik moest me zonder weten te redden. Ik had last-minute nog wel bij een vriendin haar werkboek mogen kijken en toen probeerde ik het even snel te onthouden. Ik had het idee dat het helemaal geen inzicht-vragen waren. Als dit een Nederlandse toets was geweest, hadden de meesten wel een hoog cijfer gehad (denk ik). Daar in Nederland als ik een leestoets had, wist ik niet welke tekst erin voorkwam. Je moest in die 100 (of 50) minuten een tekst lezen die je helemaal niet hebt voorbereid. Hier in Japan doen ze dat heel anders. Ze bespreken de tekst in het boek grondig door en later maken ze daar een toets over. Als je met je docent zo uitgebreid over de tekst doet, heb je de toets zo gemaakt. Zou je denken? Nee, eigenlijk niet. Iedereen was heel hysterisch aan het doen en sommigen werden zelfs om 3 uur 's ochtends wakker om nog 'even' te kunnen leren. Iets wat ik nooit zou kunnen doen, 's nachts leren. Ik moet altijd wel minstens 7 uur slaap hebben. Het lijkt wel alsof het woord 'slaap' niet in hun woordenboek voorkomt. Tot 1, 2, 3 of zelfs 4 blijven ze wakker. Bij 'ze' bedoel ik m'n klasgenoten. Natuurlijk zijn er ook wat engeltjes die keurig om 10 onder wol liggen, maar toch de meesten blijven wakker. Zitten ze dan de hele nacht door te leren? Natuurlijk niet! 15 minuten leren en dan 15 minuten op de iPhone, 15 minuten leren, 15 minuten iPhone en ga zo maar door. Kijk, als ik ga leren, las ik af en toe ook wel een pauze in, maar niet om de 15 minuten. Misschien kunnen zij daardoor beter leren, ik weet het niet, maar ik niet, hoor. Er waren wel eens momenten (vooral toen ik natuurkunde en al die andere bèta-vakken leerde) dat ik me gewoon helemaal niet kon concentreren en dat even op Facebook of twitter te kijken niet te weerstaan was. 
Maar goed, gendaibun was wel oké ook al had ik niet alle antwoorden, maar het is goed genoeg voor mijn maatstaven, haha. Morgen is de laatste toetsdag. Ik ga nog wiskunde B doen en dan is het over. Na de laatste toets hebben we een grote schoonmaak en dan hebben we weer kyudo. We hadden nog met de kyudo-groep (de eerstejaars) afgesproken om na de toetsweek met z'n allen uit eten te gaan. Weet alleen niet wanneer, k'vraag het wel morgen even.

Ik heb trouwens een nieuwe koffer gekocht... Hij is van middelmatige grootte en is gifgroen dus daar past wel al m'n spullen in. Ik heb gewoon teveel spullen! Maar dat klopt ook wel want kijk, ik heb m'n schooluniform (twee rokken en twee bovenstukken waarvan één een dikke stof is), m'n hakama die aardig zwaar is, loafers en 3 paar andere schoenen, ik had nog drie truien gekocht, ook heb ik verjaardagscadeautjes gekocht voor m'n vriendinnen, ik heb nogal wat jacks, misschien doe ik m'n schooltas erin (een blauwe van school) en natuurlijk heb ik nog andere cadeautjes en eten. Ik heb bijna alles al wel gekocht, maar eigenlijk moet ik nog wat dingen kopen. Dingen die ik wíl kopen. Ik wil zeg maar nog een soort obento-boxje die ik kan meenemen naar school. Het is eigenlijk een soort van fles en daar stop je dan je eten in en het leuke is dat het warm blijft! Dat is wel het enige wat ik echt wil hebben.
De koffer had ik samen met m'n gastgezin gekocht in een tweedehands winkeltje in de buurt. Ze verkochten van alles! Er waren een aantal koffers, en deze was wel van goede grootte. Niet te duur en niet te klein/groot. Ik had wel een andere leukere gezien, die was ook wel iets steviger, maar er zat geen slot aan dus dat is wel gevaarlijk. Dus daarom werd het deze. Later post ik wel een foto. 

Het is alweer 5 uur in de middag. Vandaag eten we curry-rice zei m'n gastmoeder. Lekker! Haha, vroeger vond ik het helemáál niet lekker, maar ik begon het een jaar geleden toch steeds lekkerder vinden. Gelukkig maar, want hier eten ze best vaak curry-rice. 
Ik ging daarnet dus naar het winkelcentrum naar het postkantoor (brief voor m'n oma) en toen ging ik nog even rondneuzen en er zijn gewoon zoveel van die 'handige' dingen te koop. Bij de afdeling huishoudspullen bijvoorbeeld. Allemaal dingetjes waar de huismoeders warm van worden. Het was wel leuk om het te zien, haha. Het zijn wel dingen die je niet echt per se nodig heb, het is alleen handig als je het toevallig bij je hebt. 

7 december heb ik de JLPT-test en ik hoop zó dat ik slaag. Het is dan wel een A4-blaadje met een krabbeltje, het kan veel betekenen voor je toekomst. Ik had daarom wat oefenvragen gedaan, en ik weet het niet... Ze zeggen dat je 60% goed moet hebben om te slagen, maar ik heb de helft. Het ligt ook heel erg aan de teksten, de vragen. Sommige teksten zijn gewoon echt veel makkelijker dan de andere. Daarom ben ik ook wel een beetje bang. Bang dat ik het verknal. Maar m'n gastmoeder zei tegen me dat ik het makkelijk aankan. Makkelijk ja, haha. Ik kan soms best wel eens pessimistisch zijn, en een peptalk helpt niet vaak bij me. Maar weet je, ik ga het gewoon proberen. En als het niet kan, dat kan het gewoon niet. Dan probeer ik het later nog wel een keer opnieuw. Want dat kan altijd!

Ik ga stoppen!
Zometeen nog even wiskut doen, blêêêhhh...
(Ik ben trouwens bezig met het bewerken van een nieuwe video. Dit keer gaat het over een rondleiding rond m'n school. Duurt wel even aangezien het een lange video wordt)

Doeidoei!

USJ en Kyoto

Hoi!

Wát een weekend, zeg. Veel gedaan, veel gezien en veel lol gehad. We, m'n gastgezin en ik, gingen dit weekend namelijk naar Universal Studios Japan en Kyoto. USJ ligt in Osaka, ongeveer 3 uur met de auto verwijderd van Nagoya. Kyoto ligt iets dichterbij. We overnachtten bij de opa en oma van m'n gastgezin en het waren hele leuke mensen. Ik had al eerder verteld over die opa en dat hij best lijkt op m'n Japanse opa, haha. Echt waar, hij praat zoveel! Ik heb ook nog gedroogde natou-bonen gekregen. Natou zijn bruine bonen gemaakt van 'daizu'. Veel buitenlanders vinden het niet echt lekker omdat het nogal plakkerig is en stinkt, ik vind het heel lekker! 

Vrijdag gingen rond 6 uur gingen we vertrekken. Die dag hadden m'n gastzusje en ik nog school, dus nadat we thuiskwamen heb ik nog even snel m'n tas ingepakt enzo. De oudste gastbroer had de dag ervoor taart gemaakt dus dat hebben we nog gegeten. Zo ontzettend lekker! De vorige keer dat hij kwam, maakte hij ook taart klaar en dat was ook super lekker. Echt, de hele familie kan heel lekker koken! Ik weet alleen niet of m'n gastbroer van 19 kan koken, hij heeft nog nooit iets klaargemaakt xD. Ook niet tijdens die week dat m'n gastouders weg waren terwijl hij wel een paar keer op het schema stond. Oja, en het is toch helemaal niet raar dat ik de ondergoed van m'n gastgezin niet wil opruimen/wassen? Blijkbaar vond m'n gastbroer dat raar. "Het is toch schoon?", zei hij, haha. Naja, ik vind het niet echt fijn als iemand anders m'n ondergoed aanraakt, ook al is het schoon of vies. Maar goed, dat is gewoon iets dat ik niet wilde doen :/ Tja, ik ga even weer verder met m'n verhaal. We aten dus die hele lekker taart en toen kregen we nog allemaal cadeautjes die m'n gastouders hadden gekocht in Thailand en China. Ik had een heel schattig t-shirt met een kat erop gekregen, een sleutelhanger van een kat, nog een sleutelhanger met een obento eraan, een usb-stick van een beer, een zakje noten en een armbandje. Super lief van ze! Daarna stapten we de auto in richting Osaka!

De rit was lang, maar te doen. We gingen nog bij een food-court langs de snelweg wat avondeten. Ik nam katsu-don. Dat vind ik echt lekker! Het is zeg maar een kom met rijst onderin, en daarboven een Japanse schnitzel met saus. Makkelijk, snel en goedkoop. Prima toch? Hahaha. In Nagoya is miso-katsu erg populair. M'n echte moeder had een keer miso-katsusaus gekocht en toen vond ik het niet echt lekker. Daarom ben ik een beetje bang of ik het nu ook niet echt lekker vind. Ik ga het wel nog een keer proberen, though. Wie weet, kan ik er niet meer van af blijven als ik het heb gegeten! Dus ja, daarna stapten we de auto weer in en een uurtje later zaten we in hartje Osaka. Een ander uitwisselingsstudent, ook een Nederlander, woont ook in Osaka en hij zat dus blijkbaar heel vlakbij van waar ik overnachtte dat weekend! Die opa en oma waren echt hele gezellige, lieve mensen. Tot m'n groten verbazing kreeg ik ook nog zakgeld voor die volgende dag in USJ. Van wat ik weet van de Japanse cultuur is dat als je een cadeautje krijgt, of envelop (met geld erin), je het niet openmaakt waar de gever erbij is. Tenminste, dat is wat ik altijd doe als ik een envelop met geld krijg van familie. Dan neem ik het even stiekem mee naar boven en kijk ik daar wel. Maar als ik een cadeautje krijg van m'n vriendin, scheeeeeeur ik het open en gooi ik he inpakpapier wel ergens neer. Voor hetzelfde geld als ik iets van m'n ouders krijg, hoor, haha. Ik vond het wel heel lief van die mensen, maar wist niet zo heel goed hoe ik moest reageren. Ik zei wel heel vaak dankjewel en 'mag het echt?'. Later vroeg ik aan m'n gastmoeder of het goed was hoe ik reageerde. Toen zei ze dat ik de envelop gewoon open mocht doen en blij mocht zijn met de inhoud. Toch wel anders dus. Die vrijdag ben ik maar vroeg gaan slapen, want die volgens de dag gingen we naar Universal Studios!


De heenweg van toen we naar Osaka gingen. Omdat de langs de Japanse snelwegen meestal een muur is gebouwd, kun je nooit echt het uitzicht zien. Hier wel!



Die zaterdag stond ik rond kwart voor zes op. Iedereen lag nog te slapen, behalve de oma van m'n gastgezin. Ze maakte het ontbijt klaar en niet zomaar een ontbijt. Een Ontbijt met hoofdletter O. Ik ging haar helpen en er waren zoveel kommetjes met allerlei eten! We aten 'shake' die ochtend. Een stukje zalm dat best wel 'zoutig' smaakt. Na het lekker ontbijt gingen we met de auto richting USJ. In USJ was de Harry Potter attractie net nieuw. Ze hadden dan een hele Harry Potter gebied gemaakt en zelfs Zweinstein nagebootst! Dat was echt hartstikke ''wauw". Dat ze zelfs Hogwarts hadden nagemaakt, echt, super gewoon. Omdat het een zaterdag was, was het ook heel druk in het pretpark. Het deed met wel erg denken aan Disneyland. Ook als je binnenkomt was er een straat vol met winkeltjes. Er waren echt veel mensen die verkleed gingen als een Hogwarts-leerling, met zo'n Harry Potter jas en een sjaal. Ik dacht: "Hey, dat wil ik ook wel!", totdat ik het prijskaartje zag, haha. Als je zo'n jas en sjaal wilt kopen, moet je zeker wel 180 euro neerleggen op de toonbank. Nee bedankt, dacht ik. Ik kan dat geld wel voor iets beters gebruiken.  

Er waren veel attracties met filmthema's, zoals Spiderman, Back To The Future, Terminator, Harry Potter, Jurassic Park, Jaws, etc. Maar er waren ook andere attracties die geen film als thema hadden, Hello Kitty bijvoorbeeld. Dat was dan ook meer voor de kleintjes. Echt alle attracties waren heel tof! Ik vond Harry Potter toch wel het gaafst. Dat vond iedereen blijkbaar ook, want de wachttijd was 180 minuten... Je moest eerst bonnetjes halen met de tijd wanneer je het Harry Potter gedeeld kan bezoeken. Wij konden erheen tussen 3 en 4. Je had een lange straat vol met winkeltjes, Harry Potter-style. Echt elk winkeltje was heel schattig met allerlei Harry Potter spulletjes. Maar o, wat wás alles duur zeg! Ik denk bijna wel duurder dan Disneyland. Ik heb uiteindelijk een doos koekjes gekocht, een sleutelhanger en een pasjeshouder (zoiets). In Hogwarts kon je niet alles bekijken, de eetzaal bijvoorbeeld. Dat had ik echt willen zien... Maar waarschijnlijk is dat een heel duur restaurant waar alleen van die VIP-leden kunnen komen. De wachtruimtes voor de attractie zelf was wel echt heel cool. Ze hadden het trappenhuis nagemaakt (zonder bewegende trappen though) en de schilderijen bewogen en praatten echt! Dat was zo ontzettend cool, haha. Ook was de werkkamer van Dumbledore nagemaakt. Echt alles herkende je: de pratende hoed. de spiegel die je wensen liet zien, de 'poison room', de opera-zangeres van de ingang van Gryffindor en-zo-voort. 

 Wat wel leuk was, er stond op het bordje bij de ingang "180 minuten", dus wij eerst aarzelen van ja, het is dan wel zo 6 uur. Maar we kwamen ook naar USJ om Harry Potter te zien en we waren al langs de leukste attracties geweest dus we sloten aan bij de rij. Er was trouwens nog een hele rij buiten Hogwarts (en natuurlijk ook ín Hogwarts), maar toen we eenmaal (eindelijk) binnen waren, dacht zo'n man die daar werkt dat we een zogehete 'expresspass' hadden. En dat is dan een pas waarmee je sneller door de rij kunt. Dus die 180 minuten wordt dan iets van 90 minuten ofzo. Haha, en wij liepen dus gewoon door. Je had die gezichten van die mensen die in de rij stonden moeten zien. Iedereen moe en chagrijnig van het wachten en wij renden lekker door. Hihi, de plek waar de bankjes voorbij vlogen waren ook echt super cool. Er hingen allemaal kaarsjes boven en de muren van allemaal spiegels. Dus het lijkt dan alsof er nog meer kaarsjes waren en dat de ruimte heel groot was. Ik vond dat ze de attractie zelf heel cool hadden gemaakt. Je zat als het ware op een bezem en je vloog samen met Harry en de anderen rond Hogwarts en het verboden bos. Je ging ook van die zwarte spoken (geen idee hoe die ook alweer heetten...) wegjagen met dat witte licht. Je snapt me wel als je Harry Potter vaker hebt gezien. Dus ja, dat was erg leuk! Daarna gingen we nog naar een ander achtbaan (2 keer in totaal, want het was echt supergaaf) en toen gingen we de parade kijken. 

Wat me wel opviel, was dat ook Assepoester en Alice (van Alice in Wonderland) er waren. Want, zij waren toch van Disney? Beetje raar en apart. De parade van Disney is dan toch wel het leukst en het gaafst. Hier hadden ze alleen maar lichtjes en hele harde (dezelfde) muziek. Haha, was wel leuk though. Maar met Disney valt het toch niet te vergelijken. 

 Rond half 9 gingen we alweer weg, iedereen was moe en had honger. We hadden namelijk niks gegeten na de lunch. Alles is zo ontzettend duur! Een pizzapuntje was iets van 600 yen, omgerekend zo'n 5 euro. Voor 5 euro kun je een lekkere Domino's pizza bestellen. Haha, ik heb liever Domino's, hoor. Maar goed, we besloten dus om sushi te gaan eten. 'Kaiten sushi' aten we. Kaiten betekent draaien. Dus sushi dat draait. Wat bedoel je nou Asa? Ja, je hebt dan een soort lopende band met allerlei bordjes met sushi erop. Als er een bordje langskomt met de sushi die jij wilt, dan pak je het gewoon af van de lopende band. Eén bordje is ongeveer 100 yen (eigenlijk 108 yen inclusief belasting). Ongeveer bij 8 bordjes begin je al aardig vol te zitten. Dus dan kom je op een mooi bedrag uit. Het is helemaal niet duur (tenzij je heel veel bordjes pakt) en het is erg lekker. Twee sushi's in één klap zou'k zeggen! 

 

We kwamen ook weer een beetje laat thuis, zo'n 11 uur ofzo. Ik ging daarom maar meteen slapen, want de volgende dag gingen we naar Kyoto! Kyoto ligt 'vlakbij' Osaka, dus we zaten niet zo heel lang in de auto. Ontbijt was echt heel veel. Die oma van m'n gastgezin was super vroeg op gaan staan om rijst te koken en ander eten klaar te maken. Ik ging haar helpen, want ik werd ook best vroeg wakker. Geen idee, ben eraan gewend denk ik, haha. Ik hou echt van Japans ontbijt. Sowieso 'washoku' vind ik nu echt hartstikke lekker. Washoku betekent Japans eten. Dat kan natuurlijk van alles zijn, maar rijst en miso-soep zitten wel altijd in het menu. Elke dag eet ik wel washoku en het verveelt nooit. Tuurlijk heb ik soms trek in een lekkere hamburger of spaghetti bolognese (aahhh, en een boterham met Nederlandse kaaaas). Washoku is trouwens ook best gezond voor je. Ligt ook aan hoe je het eet en met wat, maar meestal is het best gezond (je kan er ook goed van naar de wc, hallelujah, zeg). Maaaar waar was ik? Oja, Kyoto! We gingen die dag dus naar Kyoto. Kyoto is een stad in Japan dat erg bekend staat om zijn natuur. En omdat deze periode van herfst de bomen heel erg mooi zijn, koyo (=de kleuren van de herfst), was het ook aardig druk. het stikte van de mensen gewoon. Ook omdat het in het weekend was, was het best druk. Er was zelfs een rij voor de trein. 

In Kyoto heb je verschillende plekken die je kunt bezoeken. Zoals de Kinkakuji-tempel, beroemd voetenbad, Arashi-yama, etc. Wij gingen naar Arashi-yama. Yama betekent berg en die berg is erg beroemd daar. We gingen in Arashi-yama eigenlijk heel veel wandelen en heel veel foto's nemen, want we zijn natuurlijk Japanners, haha en Japanners nemen heeel veel foto's. Je wilt niet weten hoeveel foto's mijn gastmoeder maakt. Dat is ook een van haar hobby's. Dus ja, wij lopen en lopen en van het uitzicht genieten. Ik moet eerlijk zeggen, het was ook heel mooi. Vooral de momiji-bomen (een boomsoort met hele mooie blaadjes die in deze periode rood kleuren) waren prachtig. Maar het was zo ontzettend druk! Er waren heel veel mensen die ook gingen picknicken. Super gezellebel natuurlijk. Later gingen we nog winkeltjes kijken voor cadeautjes en ik heb ook wat cadeautjes gekocht. Ik zeg natuurlijk niet wat, hehe. Daarna hadden we het wel zo'n beetje gezien en gingen we naar het appartement van m'n oudste gastbroer. Hij studeert namelijk in Kyoto. Ik had nog wel de Kinkakuji-tempel willen bekijken, maar je kunt natuurlijk niet alles hebben, toch? Bij het appartement gingen we allemaal even naar de wc en namen we afscheid met de oudste broer. Lunch voor mij bestond uit twee onigiri's van de combini! Guess what? Tonijn - mayonaise! Hahahaha... Ik had laatst ook een keer mentaiko en ebi geprobeerd, dat was ook lekker hoor, maar dat eerste blijft toch wel m'n favoriet. Toen maakten we weer een lange rit richting huis. We hadden bij de 'Sukiya' (een restaurant) nog wat gegeten en daarna gingen we toch echt naar huis... Omdat Osaka en Kyoto best wel warm was, was het thuis best wel koud. Nagoya is ook wat kouder. Brrrrrr.... Die volgende dag had ik trouwens geen school, dus dat betekende UITSLAPEN! Want uitslapen heb ik al een hele lange tijd niet meer gedaan. En als ik dan 'uitslaap', is dat dan toch echt wel tot 7 uur. Maar die maandag lag ik tot half 10 te snurken in bed. Eigenlijk is het wel een beetje onbeleefd om tot zo laat te blijven slapen (vind ik), want iedereen is al bezig met bijvoorbeeld opruimen, huiswerk, etc. Maar m'n gastzusje sliep ook door tot half 10, hoor. Ik denk dat iedereen wel is gaan uitslapen. Die dag had iedereen vrij, behalve m'n gastbroer. Maar ja, ik voelde me weer helemaal uitgerust :) . 

 

De foto links is een brug dat helemaal voor was van de mensen! De brug is erg bekend en heet "Togetsukyo". We hadden echt geen zin om die brug over te steken... Het zou zeker wel een half uur duren voordat je aan de overkant bent, haha.

Vandaag is het dinsdag. De toetsweek is begonnen en iedereen is 'hard' aan het leren. M'n gastzusje is nu aan het slapen en m'n gastmoeder is het avondeten aan het voorbereiden. Nikujyaga is wat we vanavond eten hoorde ik. Grote stukken aardappelen, wortels en ander groente met vlees is dat. Een soort stoofpot eigenlijk met een zoet smaakje eraan. Google maar xD. Vandaag had ik gendaibun gemaakt op school. Ging wel denk ik. Kanji leren was wel erg moeizaam, maar het gekke is, is dat ik het nu leuk vind om kanji te schrijven. Dankzij shodo (Japanse kalligrafie) is m'n handschrift echt mooier geworden heb ik het gevoel. Yeeeh! De teksten van de toets begreep ik ook wel, vooral de laatste. Ik zie wel wat ik voor een prachtig cijfer heb, hahaha. 

Dat was het dan weer voor vandaag. De toetsweek duurt tot volgende week dinsdag, en die dinsdag hebben we weer gelijk kyudo. Gek om te bedenken dat ik na de toetsweek nog maar 17 dagen echte schooldagen heb. Dan is het kerstvakantie en hebben we alleen kyudo (op sommige dagen). Geen idee of we ook op kerst kyudo hebben. Zou goed kunnen als na de kerst er een wedstrijd is, want dan moeten we oefenen, oef! Naar school op 1e en 2e kerstdag -,- Dat is ook voor het eerst voor mij, haha.

Doei allemaal!

Updateje

Konnichiha!

Japan wordt echt koud nu. Het is super koud als je in een rok 's ochtends vroeg richting school fietst. "Brrrrrbrbrbrrrrrrr!". Ik heb net bij Apita (dus die 'kleine' winkelcentrum) in de Daiso (een winkel waar ze van alles verkopen en alles 100 yen = 80 cent ongeveer kost) hele warme sokken gekocht <3 Die heb ik nu lekker aan, hehe. Ook heb ik speldjes gekocht, want dat is handig. Twee staartjes in je haar is trouwens helemaal niet kinderachtig hier. Ik heb het ook geprobeerd vandaag en daar had ik heel veel lef voor nodig. Bedoel, als je dat in Nederland doet is het. lijkt het me best wel raar. Maar gelukkig kreeg ik leuke reacties en was het helemaal duim, haha. Ik vind het nu wel leuk om van alles te proberen met m'n haar namelijk. In Nederland had ik m'n haar altijd los en in een staart als ik thuiskwam. Nu vind ik het leuk om te experimenteren! 

Omdat ik m'n mobiel weer heb, zal ik in deze post wat foto's plaatsen van m'n kleine avontuurtje :)

Dit was op Nagoya-station ervoor. Dat puntige beeld in de verte is het midden van een rotonde. Allemaal raceauto's en andere dure vierwielers. Er waren ook allemaal hele nette mensen en iedereen liep heel snel. Nagoya-station is een van de drukste stations van Japan en ook ondergronds, de metro, was heel erg druk. Het was allemaal wel te begrijpen though. 

Toen ik aankwam bij Yabacho-station kwam ik deze mall tegen. Matsuzakaya-mall. Op deze verdieping hadden ze net een hele grote uitverkoop, allemaal hebbedingetjes. De H&M is hier trouwens een best wel dure winkel. In Nederland zeg je: "Ik ben naar de Bijenkorf geweest, yeeh!". In Japan zeg je: "Ik heb lekker geshopt in de H&M". H&M voor mij is echt een hele normale winkel, waar ik soms kom voor t-shirts ofzo. Niets bijzonders. Iedereen gaat naar de H&M, haha. 

Tegenover de 'Parco' (ook een grote mall, nog groter dan Matsuzakaya), was er een grote GAP-store. En er was echt een hele lange rij voor die winkel, niet normaal Van hier tot aan Amsterdam! Ze deelden in de ingang allemaal kortingsbonnetjes uit en iedereen wilde die hebben. Ik hoefde er niet te kijken. 

De winkelstraat. Met allemaal bekende namen en grote winkelcentra. Het was eigenlijk een beetje Tokio (Ginza enzo), maar dan met wat minder mensen. Een hele lange straat was het! Ik heb zeker wel een paar kilometer gelopen die dag. 

Wat ik vertelde in m'n vorige post. De SKE48-cafe. Het zag er heel leuk uit van binnen en van buiten. Nu was het niet zo druk, maar als een bekende 'idol' komt, staat er vast een hele lange rij. Misschien wil ik er wel een keertje een bakkie komen doen, haha. Maar niet alleen.

De reuzenrad in Sakae. De ultieme dateplek zeg maar. Daar staat het ook om bekend heb ik gehoord. 

De Nagoya TV Tower. Lijkt een beetje op Tokyo Sky Tree, maar dan wat kleiner. Daarbinnen heb je ook een restaurant en kun je over heel Nagoya heen kijken. Staat ook op m'n lijstje! 

Dit is de Oasis 21. De grote shuttle met een glazen dak met daarin water. Heel tof. Dus als het mooi, helder weer is, en je loopt daar beneden, geeft dat een heel cool onderwater-effect. Jammer genoeg was het bewolkt die dag... Wat wel leuk is, je kunt ook op het dak lopen hier. Onder de grond waar ik sta, is er trouwens ook een hele grote winkelcentrum. 

Onder de Oasis 21. Ze hadden net een beurs. Er waren allemaal kinderen, haha.

Toen ik weer terugging naar Nagoya-station was er ook daar weer een grote winkelcentrum in het station. Wel allemaal dure winkels, hoor. Niet echt bestemd voor scholieren zoals ik. Maar ik vond het wel leuk om even te kijken. En kijk eens! Een heel leuk plaatje dit. Allemaal leuke kerstspulletjes en je kreeg het er helemaal warm van :)

Het spoorschema. Het dichtstbijzijnde station van mijn huis is Kozoji. Ik weet alleen niet of je het kunt zien, tho. 480 yen heen naar en terug weer hetzelfde bedrag. Je bent dus wel zo'n 10 euro kwijt voor transport. Vergeleken met Nederland valt dit dus reuze mee vond ik. 

Galbo! M'n nieuwe favoriet, haha. Dit is zoooo ontzettend lekker en het is chocola dat niet smelt in je handen. Heel handig en heel lekker. 

Dus ja, dat was het wel zo'n beetje qua foto's van die dag. Het was echt een leuke dag. Ik was dan wel in m'n eentje, het was best tof. Morgen weer natuurlijk een normale schooldag. Een normale, maar wel koude schooldag. Ze hebben helemaal geen verwarming op school :(. Hier in Japan heb je normaal geen centrale verwarming. Je moet het dus doen met dikke kleren en heaters. Kotatsu natuurlijk ook! Want dat is echt heel lekker warm. Dat wil ik ook wel in Nederland, haha. Maar een kotatsu kan ook gevaarlijk zijn. Als je per ongeluk slaapt in een kotatsu kan dat erge gevolgen hebben. Al het vocht van je lichaam verdampt dan en dan kun je zelfs doodgaan. Ik had laatst even geslapen in een kotatsu; het is zo lekker warm! Maar je moet wel oppassen.

Gisteren was de oudste broer van de familie thuisgekomen. Een heel spontane jongen, haha. Hij maakt ook het eten klaar vanavond. 

Ik ga maar eens stoppen. De werkkamer is nogal koud.

Doeidoei!