Translate

vrijdag 29 augustus 2014

Eerste schooldag

Dus vandaag was dan de aller-aller-allereerste schooldag voor mij. 06:15 ging de wekker en ik bleef nog eventjes liggen. Zoals gewoonlijk ging ik ontbijten en deed ik m'n schooluniform aan (dat best wel van een dikke stof was, dus nogal heet). Buiten namen we nog een foto, maar die heeft m'n gastmoeder genomen met haar camera, ik kan je het nog niet laten zien. Ik maak later misschien nog wel een foto ;)

M'n gastzusje en ik fietsten naar school (dat overigens heel zwaar was omdat er veel bergen zijn in deze omgeving). Dus ja, eenmaal daar aangekomen, kon je eigenlijk gelijk al een douche nemen. Misschien was een icebucketchallenge wel ff lekker geweest, haha. Eenmaal daar gingen we gelijk door naar het klaslokaal, we waren al een beetje aan de late kant. 
Ik was super mega hella zenuwachtig en m'n handen stonden gewoon echt te shaken van de zenuwen. Naja, ik ging zitten en iedereen keek nogal naar me (ik ben de eerste uitwisselingsstudent in hun klas), awkward, ja. De mentor kwam naarbinnen en fluitte op een fluitje en zei nog dingen van: "Hé, jij daar! Hijs je broek omhoog!", of "WAT ZEI IK. Rok moet altijd op kniehoogte". Echt de klas is super druk, maar wel heel gezellig. 
Toen moest ik mezelf voorstellen voor de klas. In het Nederlands en Japans. Iedereen was van "wow". Haha, Nederlands horen ze niet vaak denk ik 'wink'. 
Ze wisten trouwens niet dat ik half Japans ben, dus een jongen zei dat m'n uitspraak best mooi was. Toen legde ik het uit en blablabla vul het zelf maar in. 
Daarna moesten we de school schoonmaken, onze klas moest een gedeelte doen van onze etage. Niemand deed wat eigenlijk. Iedereen leunde gewoon op een bezem en zat op z'n mobieltje. Japan is niet zo heel neat en alles dan je denkt, hoor! 

Toen dat was afgelopen gingen we nog even terug naar de klas en zei de mentor dat we onze binnenschoenen moesten halen, want er kwam een welkomstspeech enzo in de gymzaal. DE GYMZAAL IS OVERIGENS HUUUUUUUGE. Nederland is echt niks, maar dan ook niks vergeleken met Japan. Echt waar. De Nederlandse gymzaal is net een fruitvliegje vergeleken met de Japanse. Maar goed, we kregen nog een heel pleidooi van de rector en andere docenten en alles van, doe je best, kleed je decent en have fun, zoiets. Daaaaarna was het tijd voor mijn speech. Ik liep op het trappetje en voelde 750 paar ogen naar me staren. Ik hoorde geroezemoes, maar ik concentreerde meer op dat ik niet heel gênant zou gaan vallen ofzo. Ik gaf m'n speech in het Japans, Engels en Nederlands, met precies dezelfde inhoud (zo'n beetje). Toen alles was afgelopen 'zong' iedereen nog het schoollied, iedereen keek eerder naar beneden en dééd alsof ze zongen. xD

Eergisteren kreeg ik te horen van m'n mentor dat deze dag alleen maar toetsen worden gehouden. Ik deed mee met drie toetsen. Twee Engelse en de Japanse taal. Engels was te doen, waarom niet super easy? Omdat de vragen in het Japans waren. Je moet dan soms een Japans zinnetje vertalen naar het Engels. Dus als je het Japans niet begrijpt, kun je de antwoorden ook nooit raden. Oh well. 
En natuurlijk heb je ook lunchtime! Heel gezellig. M'n gastmoeder had het helemaal voor me klaargemaakt en het was super lekker. Veel mensen wilde ook met me praten en foto's nemen, haha. Wel grappig. 

Toen de laatste toets werd afgenomen, kregen we weer nog een heel pleidooi van onze mentor van 'doe dit doe dat'. En de bel ging! Omdat iedereen nog heel veel huiswerk te doen had (die ze eigenlijk deze zomervakantie af moesten hebben), gingen veel mensen gauw naar huis om te leren. M'n gastzus en ik (en haar vriendinnen) bleven nog op school. De vriendin van m'n gastzus had iets niet af dat ze vandaag in moest leveren dus gaf ze dat nadat ze ermee klas was. In die tussentijd ben ik even in de school gaan lopen. Best een grote school en er zijn heel veel klassen. Omdat de school bezig was met verbouwen, konden we jammer genoeg niet naar het dak van de school (voor de mensen die veel anime kijken, is dat echt een must see/go als je lunchtime hebt, haha). 
Ook heb ik LINE uitgewisseld met nieuwe mensen. LINE is zegmaar de Japanse Whatsapp. Deze klas heeft ook een chatgroep en ik zit er nu ook bij, yeeh! 

De terugweg is trouwens ook echt een hele marathon die je moet fietsen. Het beginstuk is bergaf, maar het laatste stuk is alleen maar bergop en is heel hard. Gelukkig was het ook weer niet zo heel heet (voor Japanse maatstaven), dus viel het 'opzich' wel mee. 
Eenmaal thuis ben ik gelijk even gaan douchen en daarna gingen we eten. Curry Rice! 
En ja, nu schrijf ik dit!
Maandag heb ik weer school. De naschoolse clubactiviteiten beginnen iets later pas, omdat we deze week nog toetsen hebben. Ik denk dat ik wel een paar toetsen ga doen, zoals wiskunde maar Japans is toch wel een beetje moeilijk. Als het niet meer gaat, mag ik Kumon gaan doen. Ook tijdens de toets over de vroegere Japanse taal mocht ik naar de bibliotheek om daar Kumon te doen. Dus ja, voor de mensen die zeiden dat ik 5 maanden vakantie heb (oeps, ik zei het zelf ook, haha), YOU'RE WRONG :D 
Ook in Japan ben ik heel erg bezig, hoor!

En dan de plannen voor dit weekend:
Morgen ga ik shodo doen. Shodo is Japanse kalligrafie, met van die dikke kwasten en inkt kanji schrijven. Omdat je shodo altijd met rechts moet schrijven en ik ben links, is het best lastig. Ik heb het weleens eerder gedaan, en ik moet eerlijk zeggen, ik mag best wel trots op mezelf zijn dat ik met rechts schrijf, haha. Dus ja, morgen geen school. Zondag ook niet.
Geen idee wat ik zondag doe. Ik vond het de laatste week wel een tikkeltje saai, omdat ik bv. gisteren de hele dag thuis zat. Iedereen was aan het werken of was naar school (behalve m'n gastzusjes van 13). Die vorige dagen heb ik wat andere dingen gedaan zoals naar het gemeentehuis om mezelf in te schrijven als burger van die stad en dat soort belangrijke dingen. Echt sightseeing heb ik nog niet gedaan. Beetje, jammer maar ik snap het wel. M'n gastgezien heeft het ook hartstikke druk! Ik zie wel, misschien later ;)

Doei allemaal! 

woensdag 27 augustus 2014

School, maar ook weer niet

Hoi allemaal,

Dus ik vertelde in de vorige post dat ik op de 27e naar school zou gaan om m'n uniform op te halen en de school principal (rector, toch?) te ontmoeten. Ohja, en nog m'n mentor! 
Het zijn echt hele aardige mensen en ik voelde me al meteen op m'n gemak. In een Japanse school moet je altijd je buitenschoenen uitdoen en dan slippers voor in de plaats aandoen. Echt een heel gedoe, aangezien ik van die sneakers aanhad en ik maak de veters altijd los (dus dan moet je ze eerst helemaal uittrekken en vervolgens als je weer naar buiten gaat weer je schoenen aandoen. UGHGFHEAFKHDLFJSILCGHKDSAIJGFG. Ja. Maar dat zijn een van die dingen waar je je gewoon aan moet wennen. 
Dus ik kwam naar binnen, deed m'n schoenen uit, deed slippers aan en werd begeleid naar het kamertje van de school principal (echt gek, Nederlands wordt nu al moeilijk omg). Ik stelde me netjes voor en gaf een Delfts Blauw tasje met daarin van die Nederlandse klompjes als cadeau. Ze vond het erg leuk en wist ook meteen dat het Delfts Blauw was! 
Toen kwam ook nog m'n mentor en zij is ook m'n geschiedenislerares. Echt een hele grappige vrouw. Een Nederlander zou zeggen: "Wat een gezellige tante! Echt een leuke vrouw om een bakkie mee te doen". Ja, echt heel aardig. Ze luisterde veel naar me en vroeg ook nog wat voor wensen ik had enzo. Naja, die had ik niet echt, dus het gesprek was meer tussen m'n gastmoeder en m'n school principal en mentor. 

Daarna gingen ze m'n school uniform ophalen. Wat wel heel erg leuk is, is dat áls ik het past, ze allemaal mag houden! Dus de zomer uniform én winteruniform. Het is dan wel tweedehands, ik ben wel heel erg bij. Joehoe! Ook kreeg ik m'n school'pasje'. Het is meer een boekje met daarin de schoolregels, kleine agenda en notitieblaadjes dinges. Met natuurlijk je foto enzo erin en bladiebladiebla. 

Verder zijn m'n gastmoeder en ik nog m'n bentoboxje gaan kopen in een kleine mall. Een lunchboxje dus. Het is eigenlijk heel erg plain, gewoon oranje. En aangezien ik de laatste tijd niet meer zo heel veel eet (geen idee eigenlijk, heet enzo misschien), is het een kleine. 
Daarna niet meer zo heel veel gedaan eigenlijk. Nog wat Kumon sheets gedaan en geslapen. Want wat bén ik de laatste tijd moe zeg, man! Morgen weet ik niet wat ik moet doen dus ja, ik zie wel. Gewoon wat Kumon doen en manga lezen. Want ik heb wat manga mogen lenen van m'n gastbroer. Ik kan het trouwens erg goed vinden met iedereen, hoor. Met m'n gastzus(je) (ze wordt over een paar dagen al 16) kan ik lekker lachen en m'n gastzusjes zijn echt super lief! Echt heel grappig en schattig. Met m'n gastmoeder praat ik heel erg veel en ze helpt me ook veel. Omdat ze vorig jaar voor een jaar een Duitser in huis hadden, zijn ze wel een beetje loose denk ik. Ik mag gewoon douchen in de ochtend (meeste Japanners wassen zichzelf in de avond). Verder zijn er natuurlijk wel wat regeltjes waar ik niet aan ben gewend, maar dat maakt helemaal niet uit! Omdat m'n echte moeder nogal is verwesterd, moet ik ook wennen aan deze nieuwe cultuur. Natuurlijk wist ik het een het ander wel van de Japanse cultuur, maar ook voor mij blijft het me verbazen, hoor! Gelukkig is het een hele gezellige, volle, levendige familie. Ik heb het heel erg naar me zin hiero, haha.

29 augustus eerste schooldag btw, oooeehhh...


Doeidoei! 







maandag 25 augustus 2014

van alles en nog wat

Hey allemaal!

Iets meer dan een weekje dat ik heb geschreven... 
Ik zit al 6 hele dagen in Japan en ik vermaak me prima hier. Ik schrijf dit nu bij m'n gastgezin:) Waar zal ik mee beginnen?

De vlucht
Toen ik maandagochtend in de auto zat op weg naar Schiphol, drong het pas echt tot me door. Dat ik hier zo lang naar uit heb gekeken, en dan is dat moment eindelijk daar! Echt heel spannend was het. Eenmaal aangekomen op Schiphol, werden we verder begeleid door twee YFU mensen. Na afscheid met onze families te hebben genomen, gingen we nog wat rondneuzen op Schiphol. De eerste vlucht was wel chill en na zo'n 2 uurtjes in de lucht te hebben gevlogen kwamen we aan in het mooie Finland! Helsinki was wel erg klein, maar wel gezellebel, haha (er waren trouwens niet normaal veel Aziaten daar, man...). We gingen ook naar de Moominshop en daar heb ik een Moomin sleutelhanger gekocht! 
Daarna wat flesjes drinken gepakt bij een restaurantje (echt, écht hartstikke duur...), en toen gingen we naar de gate. Het was gewoon zo ontzettend spannend! De vlucht naar Tokyo Narita Airport was best wel fijn. Ik had Frozen gekeken, en het eten was wel 'te doen'. Ik had als avondeten iets wat leek op kip, dat was ondergedompeld in een saus dat smaakte als gesmolten plastic, gemixt met tomatenpuree ofzo. Verder helemaal toppie.

We kwamen lekker snel door de douane omdat onze visa's al helemaal ok waren en toen gingen we door naar de bagagehallen. Het lag gewoon voor ons klaar!! We liepen door de o-zo-bekende-poortjes-waar-je-familie-en-vrienden-je-opwachten, en ja hoor, daar stond een klein vrouwtje met een YFU bordje. Communicatie verliep goed, want zij was twee jaar geleden voor een jaar naar Amerika geweest ook als uitwisselingsstudent. We liepen met z'n viertjes naar buiten (EN OMG WAT WAS HET HEET), en namen de bus naar ons oriëntatiekamp. Ik ben weleens vaker in Tokio geweest, maar nog nooit de snelweg genomen DOOR Tokio. Wat zeg je daar? Ja, door Tokio. Een snelweg dwars door Tokio. Het was alsof ik in de toekomst zat. Zo futuristisch. Van die hoge gebouwen met daartussen een snelweg (snelwegen op elkaar). Monorails langs een torenhoge flat. Jaja, echt, wow. 

Oriëntatieweeeeeeeeek
Eenmaal aangekomen bij het kamp, gingen we naar een kamertje (waar de airco gelukkig aanstond) en kregen daar wat info over hoe en wat. 5 uur hadden we freetime. Géén wifi, géén spelletjes, géén winkels in de buurt (je mocht het terrein niet af) en géén douche. Het klinkt als een pure hel misschien voor jullie en dat was het ook. Je hebt net een hele lange reis gemaakt, je voelt je niet echt fris en fruitig, en je wilt tenminste bellen naar het thuisfront dat je veilig bent aangekomen. Maar nee, dat was allemaal forbidden. Het avondeten was wel gezellig though. De eetruimte was hartstikke groot, en er waren ook allemaal mensen. Salary men (zoals Japanners werkende mannen noemen) en studenten, ze waren er allemaal.
Na het avondeten gingen we naar het station om de Amerikanen op te halen. Ook wel spannend! Na een klein kwartiertje te hebben gewacht, waren we helemaal compleet. Terug bij het kamp kregen we onze kamersleutels en mochten we eindelijk onszelf wassssssen!
In Japan heb je 'public baths', en dat betekent dat je gezellig met z'n allen (naakt) gaat badderen. Mannen en vrouwen natuurlijk gescheiden (ookal heb je op sommige plekken ook baden waar iedereen bij elkaar baddert haha). De guts hadden we niet dus gingen we omstebeurt douchen in een normale doucheruimte. 
Die vijf dagen dat we daar waren moesten we elke dag rond half 8 ontbijten en half 9 begon 'homeroom' en daarna volgden er Japanse lessen. Op de 22e volgens mij gingen we echter naar Harajuku en Shibuya! Toch wel leuk dat YFU dat had geregeld, want als je dan toch in Tokio bent, is het wel hartstikke gaaf dat je het gaat verkennen, toch? In Shibuya gingen we naar zo'n supergrote mall dat heet 109. Heel populair bij de meisjes en niet normaal veel kleren. Daarna purikura genomen met z'n allen (Japanse photobooth waar je je foto's heel leuk kunt bewerken) en toen naar een animeshop geweest. 
In Harajuku zijn we een beetje rond gaan slenteren in Takeshitadori, dé straat waar mensen je niet raar gaan aankijken als je je opmaakt als een kat of olifant en regenbooghaar hebt. 
De oriëntatie verder was best wel leuk, heel gezellig. En toen kwam het afscheid... Je kent elkaar maar 5 dagen, maar dankzij die 5 dagen geen wifi, heb je veel met elkaar kunnen praten en een band kunnen opbouwen. Je praat meer Engels dan Nederlands of Japan, dus tegen Delia en Kevin (de twee Nederlandse uitwisselingsstudenten) praatte ik ook per ongeluk Engels, dat was zo raar! hahahaha. 

Meeting host families
Delia, Kevin, een ander Amerikaanse meisje en ik moesten met de shinkansen (de bullettrain) naar onze eindbestemming. Ik moest er na twee uurtjes al weer uit, maar Delia moest helemaal naar Hiroshima en dat is nogal een endje (5 uur ofzo). Toen ik naar de deur liep van de trein, was ik zo ontzettend zenuwachtig! Toen gingen de deuren open... Ik keek naar links en naar rechts en daar stond m'n gastgezin met een bordje "Welcome Asa". Echt hele aardige mensen. Met de auto gingen we naar huis, maar voordat we naar huis gingen, gingen we nog naar een restaurantje. 
Hun huis is echt super gezellig, lekker vol, vele spullen haha. Toen ging ik m'n koffer uitpakken en de cadeautjes geven. Stroopwafels vonden ze heel lekker! 
De tweede dag gingen we mijn fiets ophalen, schoolschoenen kopen en heb ik een Japanse telefoon gekregen. Vandaag heb ik wat Kumon opdrachten gemaakt, een Japanse leermethode ( dus kanji's leren, etc) en heb ik samen met m'n gastzusjes Spirited Away gekeken. Eén van m'n favoriete Ghibli films hehe. 
Morgen weet ik niet wat ik ga doen, ik zie wel. Maar overmorgen ga ik naar school om de rector te ontmoeten en m'n schooluniform te passen, op te halen. En dan is 29 augustus de aller-aller-allereerste schooldag. Nog nooit heb ik zo'n zin gehad in school!

Dat was het voor vandaag, heb eigenlijk nog veel meer gedaan, maar dit was een soort van short brief van de afgelopen 7 dagen ;). (ja, anders wordt het echt te lang...)
Foto's volgen binnenkort! (en YouTube-filmpje ook hehehe).


Byebye!









zondag 17 augustus 2014

dsgbkewjglbefsjkfbwekjsgjrwyskj

Hey allemaal,

Morgen is het dan zover! Om iets voor 8 (in de ochtend) vertrekken we naar Schiphol, gaan we nog eventjes ontbijten en dan moet ik 9:55 klaarstaan bij de incheckbalies. Twee dingen:
 - vroeg opstaan (al best lang niet meer gedaan, dus dat wordt nogal moeilijk)
 - zware koffer
Ja, het maximale gewicht voor je koffer is 23 kilo, en guess what? M'n koffer weegt precies 23 kilo! Volgens mij heb ik echt niet teveel kleding bij me (*wink*wink*), maar gewoon hartstikke veel eten en cadeautjes... Maar goed, ik schrijf dit nu lekker rustig in m'n kamer, maar die zie ik voorlopig ook niet meer terug! M'n bed, dat ga ik echt missen. In Japan slapen de meeste mensen op de grond (matras poef!, klaar), dus dat voelt ook best wel hard aan in het begin. Nou wen je er wel aan, maar je eigen bed is toch wel het lekkerste bed ;)

Gistern nog voor de laatste keer bakkie gedaan met m'n vriendinnen. In een nieuw café naast de Blokker in het Winkelhof daar. Niet aan te raden btw. Service was slecht, en ik betaalde 2,75 voor een slokje jus d'orange xD. 
Maar goed, ik kreeg een super leuk fotoalbumpje met allerlei foto's! Echt super lief :'D. 
(ook snapchats die alleen bestemd waren voor m'n vriendinnen zaten erbij (ik dacht dat ik je kon vertrouwen Genêva! hahaha). Een week daarvoor had ik wel een afscheidsfeestje gegeven, maar we wilden elkaar nog één keertje zien! 

AAAAAKHEIAJIHGJJUYTYRDYTFWJBKJCND
Nu ik dit schrijf, krijg ik weer helemaal de kriebels, hahaha. Geen idee wanneer ik weer kan schrijven, maar dat kan weleens eventjes duren. Ik kom de 19e aan in Tokyo, en dan heb ik daar nog een weekje een oriëntatieweek. En ik héb gehoord dat daar geen wifi is (slik), naja, je moet zo'n 100 yen (80 cent zo'n beetje)neerleggen voor een half uurtje internet heb ik gehoord. We zien wel. 



Sayonara~


woensdag 13 augustus 2014

Bagage

Hoi!

Nog minder dan 6 dagen en dan stap ik dat vliegtuig in. Ik ben helemaal niet zo zenuwachtig, meer kalm en relaxed. Alle voorbereidingen heb ik zo'n beetje wel gedaan. Morgen moet ik alleen nog naar de kapper, vrijdag nog naar oma voor een dagje (bijkletsen enzo), zaterdag laatste keer bakkie doen met vriendinnen en uiteten met de family en zondag de laatste dingen in m'n koffer stoppen en lekker niks doen. Ik ben alleen wel een beetje bang dat de koffer zometeen meer dan 23 kilo weegt, want ik heb nogal veel eten gekocht voor m'n gastgezin... Veel van die Dutch delicacies gekocht zoals stroopwafels enzo, en dat is best wel zwaar! 
Kwa kleding denk ik niet dat ik hartstikke veel bij me heb. Omdat ik in de zomer aankom (en de Japanse zomers zijn *&^%~*&^%$^*(&^$!@%*(":{" heet.), moet ik ook zomerkleding meenemen. Dus zomer én winterkleding! K'heb gewoon 4 van die truien mee, twee shirts met lange mouwen, 4 korte mouwen volgens mij, twee spijkerbroeken, 1 short, twee rokjes en de rest boeit jullie niks, haha (sorry). Voor de rest, ja, lenzenvloeistof weegt best wel zwaar :/ .
Ik neem maar 2 paar schoenen mee (omg), van die zwarte laarsjes en gewoon sneakers. En áls het past wil ik ook nog sandalen meenemen, maar ja, dat doe je alleen die zomer aan (en die duurt ook niet meer zo super lang). 
Duuuuuuuussssss, met bagage kan het misschien wel een 'probleem' worden. Leuk.


En oja, ik had dus zegmaar zo'n omzetstekker/wereldstekker gekocht voor m'n laptop en alles. Wat blijkt, past de stekker van m'n laptop er niet in. Wel van Apple en de stekker van de föhn, dus aan die omzetstekker ligt het niet aan. 
WAT IS ER DAN TOCH MIS MET MN LAPTOP ALTIJD. 
Nee, ik vind het echt niet leuk meer. Mams zei dat ik die snoer van m'n laptop ook in Japan kon kopen, misschien een iets dunnere ofzo. Oké dan. 

Laat ik iets positiever zijn nu. 
Gister ben ik samen met dus die twee andere uitwisselingsstudenten (die ook naar Japan gaan) een returnee en een uitwisselingsstudenten uit Japan naar Amsterdam geweest.Heel gezellebel! We hebben afgesproken om volgend jaar met z'n allen naar Animecon te gaan en dan daar in de buurt in een hotel te overnachten en jaaa, ik heb er nu al zin in!

Hehe, ik heb er echt zin in! Vooral in die oriëntatieweek de eerste week dat ik in Japan ben. Je ontmoet dan andere uitwisselingsstudenten van over de hele wereld en aaaahhhh, lijkt me echt super cool. Je krijgt in die week dan een spoedcursus Japans en je leert de Japanse cultuur beter kennen. Bv. dat je altijd je schoenen uit moet doen in huis, dat soort dingen. 


Zondag ga ik weer schrijven :)

Sayonara~