Kasugai-festival

Hey iedereen!

Deze week niet echt de tijd gehad om te schrijven, sorry! Ik maak het weer goed bij deze. Misschien wordt het wel een hele lange post, dus zet je maar schrap. Ik heb namelijk wel het een en ander te vertellen. Laatst dat ik heb geschreven was vorige week zondag... Maar goed, ik doe het wel in kopjes. 

Kasugai-festival
Afgelopen weekend ging ik naar het Kasugai-festival. Vergelijk het een beetje met de kermis, maar dan zonder attracties. Veel kraampjes met eten is er, en je kunt allerlei kleine spelletjes doen. Vuurwerk wordt ook afgestoken, niet deze keer tho. Dit omdat vuurwerk in Japan echt iets is voor in de zomer. En omdat het nu herfst/winter is, is het best een beetje ongewoon dat er een festival wordt gegeven (de meeste festivals worden in de zomer gehouden). Maar dat komt goed uit, want ik ben er, haha! Ik heb wel vrij moeten nemen van kyudo, m'n lerares vond het blijkbaar niet echt fijn. Oh well, ik ben niet naar Japan gekomen om alleen kyudo te doen, toch? Dus ja, die zaterdag en zondag mocht ik lekker eens uitslapen! Dat is wel een tijdje geleden, hoor. Maar goed, zaterdag ging ik samen met drie vriendinnen daarheen. We namen de bus (bus was gratis die dag! Alleen voor mensen die naar het festival gingen) en na een klein uurtje kwamen we aan bij een festival dat bruiste van allerlei kraampjes met eten en spelletjes. Een hele gezellig sfeer dat er hing. We liepen een rondje om het festival en daar kwamen we nog een vriendin tegen. We gingen een beetje rondneuzen, eten en zitten. Dat is het wel zo'n beetje wat je bij een festival kunt doen. Van die activiteiten waren dit keer alleen voor kinderen -10 zo'n beetje. Bij een zomerfestival kunnen ook jongeren van mijn leeftijd meedoen aan spelletjes, maar dit was een beetje kinderachtig, haha (en duur). Dus ja, wij lopen en eten. En wat héb ik toch veel in m'n mond gepropt zeg! Van wafels tot rundvlees op spies, alles heb ik wel gegeten. M'n portemonnee was dus ook aardig leeg na het festival... Geeft niet! Dat betekent dat ik de komende dagen niet meer zo heel veel snoep mag kopen, haha. Ik red me wel, hoor. Oja! Er waren ook optredens! Helemaal vergeten, oeps. Er waren dus zo'n 4 stages over het hele festival en daar werden wat optredens gegeven. Omdat mijn stad, Kasugai, bekent staat om 'Shodo' (Japans kalligrafie), werd er een optreden gegeven in combinatie van dans, muziek en shodo. Moeilijk als je het mij vraagt. Shodo is iets dat je in alle rust moet doen en als er dan 10000000 decibel je oor dendert, word je aardig verstoord. Maaaaaar, iedereen was wel erg goed! Tuurlijk, zij doen dat al jaren. Rond de middag gingen we weg, toen gingen we naar een Italiaans restaurant en hebben daar heeeeeel rustig gezeten en maar weinig eten besteld, hehe. Die vrouw mocht ons echt niet. We zaten daar eerst een 15 in het menu te kijken en te praten en die vrouw wilde dat we eindelijk eens gingen bestellen. Hahah, oh wel. Was lachen. Daarna gingen we wel richting huis. Ik nam de trein samen met een ander meisje en haar moeder bracht me naar Apita (dat winkelcentrum), want daar had ik m'n fiets geparkeerd. 

Zondag ging weer naar het festival. Het festival duurde twee dagen trouwens. Die dag was dé grote dag volgens m'n gastgezin. Stiekem keek ik er eigenlijk hele erg tegenop. Want ik ging meelopen in een parade. Een parade waar dansers dansen, muzikanten een instrument bespelen en ook mensen die verkleed gaan als mensen uit de tijd een paar honderd jaar terug. Ik ging dus verkleed als één van die mensen. Een rode kimono moest ik aan (traditioneel Japanse kleding, soort jurk) met daaroverheen een witte sluier. Ik vond het niet echt leuk dat alle mensen naar me zouden kijken. Een beetje beschamend... Maar goed, we moesten dus verzamelen in de gymzaal van een school en daar gingen we omkleden en gingen we onder de visagie enzo. Er waren best veel mensen die mee gingen doen. Er was ook een groep Chinese uitwisselingsstudenten en we hebben een praatje gemaakt. Heel gezellig, dus eigenlijk vond ik het niet meer zo erg. We hebben ook afgesproken om een keer af te spreken in hier in de buurt. Toen we klaar waren met alles, liepen we rustig naar de start van de parade. Er waren echt alleen maar van die omaatjes en opaatjes die gingen kijken, haha. Wel grappig. De hele parade duurde zo'n half uurtje en daarna gingen we met de bus terug naar de gymzaal. Daar werden we verder begeleid en mochten we omkleden! Daarna kwam m'n gastmoeder me nog halen en gingen we nog een rondje om het festival doen. Haha, en omdat m'n gastmoeder haar portemonnee was vergeten (ik was op dat moment alleen met met m'n gastmoeder) trakteerde ik haar op een soort rijststokje gewikkeld in ham. Erg lekker! M'n gastmoeder lacht alles weg, haha. I zou me echt rot schrikken als ik erachter kwam dat ik m'n portemonnee en/of sleutels niet bij me had. Het is wel goed hoor, dat lachen ;)

Daarna gingen we rustig naar huis en ging ik naar shodo-les. Druk, druk, druk, haha. M'n gastvader is ook zo'n type van "Snel, snel, snel". Toen we in de lift stonden, duwde hij me zomaar weg XD Uhhh, sorry? Haha, ik kon niet bewegen omdat er een oude vrouw voor me stond... Maar goed, wel grappig. Alles moet snel, en goed volgens m'n gastvader. Hij wordt best wel snel boos though. Tijdens het eten in het weekend als m'n gastvader thuis eet en hij hoeft z'n rijst niet meer, zegt'ie: "Nanami! Eet dat op!". Nanami, zo heet m'n gastzusje. Maar het is niet eng ofzo, hoor. Begrijp me niet verkeerd. Hij bedoelt het goed! 

One step closer to the target

Jaja, even over kyudo nu. De dag na dat ik laatst had geschreven, ging ik een level omhoog! Whohoeeee! Ik ben nu over naar de makiwara, De eerste week ging het best wel slecht, ik raak telkens m'n oor en dat doet vreselijk veel pijn. Nu krijg ik het een beetje onder de knie en lukt het wat beter dan een week geleden. Dus hopelijk dat ik eind volgende week misschien naar de 'matomae' mag (dat je werkelijk mag schieten zonder dat de senpai je controleert). Oja, vandaag he, waren alleen de meisjes er, haha. De jongens van de eerste en tweede klas konden niet omkleden omdat ze de sleutel niet hadden van de kleedkamer. Dit omdat een eerstejaars de sleutel naar huis had genomen gisteravond (elke keer moet een eerstejaars student de sleutel naar de lerarenkamer meenemen na kyudo), omdat de lerarenkamer al gesloten was. Hij was dus te laat. Waarom hij de laat was? De jongens moesten vandaag het scorebord in het schriftje schrijven en ander soort werk doen. Dat duurde blijkbaar wat langer. Dus ja, omdat hij de sleutel naar huis had genomen en vandaag vergat naar school mee terug te nemen, kon niemand omkleden van de jongens. Haha, dom. En iedereen vindt hem nu nog irritanter blijkbaar. Arme jongen, wel stom van hem hoor, dat wel, haha. Het was vandaag dus lekker rustig bij kyudo! Alleen maar meisjes, gezellig, hehe. 

Aardige Japanners toch best wel eng?

Ja, deze topic, daar wilde ik het even over hebben. Eens in de zoveel weken moeten we na het laatste uur in de gymzaal verzamelen. Naja, best wel vaak in die weken, haha. De docenten hebben dan iets te melden. Nooit iets positiefs. Altijd wel iets negatiefs of iets informatiefs. Dat negatieve kan ook wel informatief zijn voor sommigen, hoor. Vandaag moesten we (alle eerstejaars studenten) verzamelen in de gymzaal. OP TIJD! Op tijd komen is echt een pré. Meisjes moeten hun rok normaal doen, hun mouwen niet vouwen en hun strik goed doen. De jongens moeten hun shirt goed in hun broek doen. Iedereen staan in een rechte lijn, en buigen als je docent dat zegt. Daarna zitten en dan begint het pleidooi van de docenten. "Jullie doen niet jullie best", "Maak je huiswerk serieus!", "Gedraag je!", "Géén mobieltjes!", "Luister naar de docent! , etc. Allemaal vanzelfsprekende dingen, haha. De docent die dit allemaal zei hoefde z'n microfoon niet meer eens te gebruiken. Hij schreeuwde gewoon naar ons. Echt schreeuwen. En schelden. Wat ook wel eng is, de rest van de docenten lopen gewoon om je heen of je wel naar de docent die praat, kijkt. Of dat je wel oplet, enzo. Zo niet, dan word je op je schouder getikt en misschien moet je wel even mee voor een gesprekje. Best wel eng is dit, hoor. M'n klasgenoten zijn er wel aan gewend zeiden ze. En omdat m'n klas best wel heel erg luidruchtig is tijdens Japanse geschiedenis en wiskunde A, dacht ik dat we ook per klas worden benaderd. Gelukkig niet, want er was ene klas die moest staan en de docent werd heeeel erg boos op die klas. In elk klein, aardig Japannertje, schuilt er wel een beest, haha.

Het is nu zo'n kwart over negen 's avonds en moet nog wat dingen doen. De was en dat soort dingen. Morgen is weer een gewone dag vol saaie lessen. Want morgen heb ik computerles twee uur lang. Dat is best wel saai, haha... Ach ja, komt wel goed.

Doei allemaal! 

De afgelopen week

Hoihoi!

De toetsweek zit er weer op en iedereen is opgelucht. Ik niet. WANT HET LUKT NIET!
Vrijdag, zaterdag en vandaag, zondag, had ik kyudo. Omdat ik het iets van twee weken al niet meer heb gedaan, was ik het een en ander een beetje vergeten. Dat heb ik snel opgepakt, maar als je twee weken niet je armen heb getraind, kun je dat moeilijk in een dag weer oppakken. Vrijdag toen de laatste toets af was, ging ik naar school, dat was zo'n rond half 12 ofzo. Toen was er nog een korte mentorles en daarna moesten we gelijk door naar kyudo. Geen tijd voor lunch, nee, de senpai zeiden dat we rechtstreeks daarheen moesten. Haha, wat heb ik toch een honger gehad, zeg :D. Maar goed, ik en ander meisje naar de kleedkamer gerend, daar omkleden en toen naar de kyudo-kleedkamer om daar je onze bagage neer te leggen. M'n gastzusje had vrijwilligerswerk, dus die kwam wat later. Dus ja, wij snel naar kyudo en toen begon het. Ik oefen dus nog alleen met een boog. Ik weet wel hoe het moet, maar ik kan het niet meer trekken. Het is een beetje zwaar misschien. Ik trek nu 10 kilo, maar het minimum die de meisjes moeten kunnen trekken is 11 kilo. Ik moet dus nog wel even. Elke senpai zegt ook hetzelfde over wat ik fout doe. En dat is dat ik met m'n rechterarm groter moet trekken zodat er een ruimte wordt gecreëerd tussen je bovenarm en onderarm. Die ruimte is bij mij te klein. Ja, ik wéét dat ik het fout doe, maar meer kracht zit er niet meer in in m'n armen. Ik moet denk ik even rusten met m'n arm. Vandaag was het hetzelfde... Als de senpai vinden dat je het oefenen met alleen de boog goed doet, ga je over naar de 'makiwara'. Oja, dat oefenen met alleen een boog heet 'sumikiri'. Makiwara is zo'n groot stro-ding, hahah. En makiwara houdt in dat je met een pijl en een boog daar in 

schiet. Als je dat kunt en de senpai vinden het goed, dat mag je in het echt schieten. De plek waar je dat schiet, heet 'matomae '.Mato betekent het doel waar je moet schieten. En 'mae' betekent voor. Dus dat je voor het doel staat. Moeilijk is het niet, haha. Dus naja, eerst moet ik dus naar de 11 kilo, dan de makiwara en dan mag ik echt schieten. Als je bij de matomae staat, moet je in het weekend altijd een 'hakama' aan. Het kostuum die je aan moet doen bij kyudo. Je draagt dan een zwarte, lange broek die tot je middel zit. Het lijkt eigenlijk op een rok. En je draagt een soort witte blouse. Als ik ook naar de matomae ga, moet ik ook zoiets dragen. Een hakama moet je wel kopen, een beetje prijzig, maar het is wel erg cool als je zoiets bezit! Ook moeten mensen hun eigen pijlen kopen. Als je ze koopt, koop je er altijd 6. Als ik echt een beetje beter kan schieten (en natuurlijk die rotarm even oefen), overweeg ik denk ik wel om die spullen te kopen. Oké, genoeg over m'n uitleg! 

Ik heb dus een hele coole manga van m'n gastbroer geleend! Het lijkt een beetje op Attack on Titan, maar dan in de ruimte. Horror, thriller, SF, supernatural~, dé ingrediënten voor een lekker avondje bankhangen met spannend boek. Manga in dit geval. De manga heet 'Terra Formars'. Zoiets, haha. Echt een aanrader! Anime kijk ik niet meer though. Geen idee waarom, maar ik kom er ook niet echt meer aan toe. Ik heb er nu ik in Japan ben niet echt meer de behoefte aan om het te kijken. Misschien als ik weer terug ben dat ik het weer leuk ga vinden. Maybe.

Vandaag en morgen slaapt trouwens de opa van m'n gastzusjes/gastbroers hier. Hij komt ui Osaka (ten zuiden van mijn stad) en kwam z'n kleinkinderen opzoeken. Haha, wat ik wel grappig vond; mijn Japanse opa en die opa lijken zó veel op elkaar. Niet het uiterlijk, maar hun manier van praten. Hij praat namelijk aan een stuk door en je verstaat er helemaal niks van, haha. M'n gastmoeder zei dat ik maar gewoon moest gaan lachen en knikken en doen alsof ik het begrijp. M'n Nederlandse oma praat ook veel, dus eigenlijk zijn elke oma en opa wel een beetje hetzelfde. Lekker praten! (en dan vooral over zichzelf, haha). Hij heeft ook best veel cadeautjes meegenomen en ook omochi. Omochi zijn rijstballen. Kleefrijst dat eerst door elkaar is gemixt totdat het één grote bal wordt. Die omochi is dan ondergedoopt in allerlei soort beleg. Heel lekker! 

Morgen weer kyudo. Geen les morgen though. Er komt weer een orkaan deze kant op. Maaaaaar, laat het net zo zijn dat die orkaan in de avond komt. Haha... Kyudo gaat dus gewoon door. Het gaat wel heel erg regenen morgen heb ik gezien. Maar bij kyudo word je helemaal niet nat. Ook als de pijlen gaat ophalen, wordt je niet nat. De pijlen mogen namelijk helemaal niet nat worden. 
Verder doe ik niks morgen denk ik. Oja, daarnet trouwens nog shodo (Japanse kallligrafieles) gehad. Ging wel goed! 

Afgelopen donderdag had ik trouwens helemaal géén school. Geen kyudo en ook geen toetsen voor mij! Ik was die dag dus helemaal alleen thuis. Wel om half 7 wakker geworden om m'n gastvader uit te zwaaien, maar voor de rest had ik helemaal geen verplichtingen die dag. Wat eigenlijk wel fijn was, hehe. M'n gastmoeder heeft dus weer heel lekker eten klaargemaakt en dat op tafel neergezet zodat ik het in de middag kon opeten. Eten is zo lekker hier. Elke ochtend vraag ik me namelijk weer af wat we die avond gaan eten... Haha, fijn toch? 

Het is nu half 10 en ik ga zo denk ik slapen. Net de was nog gedraaid, dus nu ophangen, daarna tandenpoetsen en dan lekker slapen!

Dag allemaal ;)

groetjeeeees

Toetsweek = relaxweek?

Heyhey!

Duuuus, vandáág is het dinsdag en vandáág begon de toetsweek. De toetsweek duurt tot vrijdag en elke dag hebben we 2/3 toetsen. Ik mocht zelf kiezen of ik de toetsen zou maken en heb uiteindelijk besloten om wiskunde B en de Engelse toetsen te doen. Wiskunde B omdat ik dat allemaal al een keer heb gehad op de Nederlandse school en het wel interessant vond om de Japanse manier van sommetjes herleiden te leren. Engels omdat ik het leuk vond, haha. Stiekem heb ik er helemaal niks voor geleerd. Ik keek naar de kopieën die we moesten leren en snapte het meteen al eigenlijk. Ik wil echt niet opscheppen ofzo, (misschien doe ik dat wel...) maar het is gewoon hella makkelijk. Waar ik me eigenlijk wel een beetje zorgen om maakte, was dat de vragen allemaal in het Japans zouden zijn. Ik had van m'n Engels docent de Engelse toets gekregen die m'n klas de vorige toetsweek had en een paar van die vragen snapte ik niet... Naja, helemaal niet erg als ik geen super hoge score krijg, toch? Haha, maar tijdens de toets viel het reuze mee! Eén ding wist ik niet, en dat was 'environment vertalen naar het Japans. Ach ja, één dingetje maar. Verder kregen we allemaal verhaaltjes over bepaalde onderwerpen en daar werden een paar vragen over gesteld. Na de Engelse toets hadden m'n klasgenoten Japanse geschiedenis (=nihonshi). Ik snapte er echt niks van tijdens de les. Dat komt ook door de docent, hoor. Hij legt het zo snel uit en staat echt niet zelfverzekerd voor de klas. Hij praat gewoon door terwijl de hele klas door blèrt, haha. Het is eigenlijk wel grappig, hoor. Een beetje xD
Maar goed, omdat die lessen eigenlijk helemaal niet zo serieus zijn, snapt de rest er ook niks van. De hele klas begon de dag voor de toetsweek (gister) in paniek te raken. Van "Ojee, ik ben dat blaadje kwijt", of, "Hoe was dat ook alweer". Tja, haha.

Oja, over gister gesproken. Gister kwam er een orkaan langs mijn stad. Er WAS dus een kans dat ik geen school zou hebben gister. Diezelfde ochtend om 6:35 zou er bekend worden gemaakt of die ochtend (niet middag) les zou zijn. Naja, wij vol verwachting voor de tv wachten tot het verlossende zinnetje "scholen zijn gesloten" wordt uitgesproken. En ja hoor! School is dicht. Naja, dicht, alleen de ochtend -.-  . Omdat de orkaan 'niet sterk' genoeg is voor een vrije dag, haha. Dus ja, om 1 uur hadden we les! Ik vond het niet echt erg, though. Bedoel, ik ga niet met tegenzin naar school, k'heb het naar m'n zin. En we waren toch vroeg uit die dag (tijd om te leren). Maar het was wel lachen, iedereen van m'n klas in de groepschat raakte in paniek. Sommigen zeggen weer dat er geen school is, en anderen zeggen weer iets heel anders. Tja, wat moet je geloven? M'n gastzusje eerst helemaal blij dat er geen school is, dan weer 'down' omdat een ander iets anders zegt, blablabla. De wind was wel sterk toen ik ging fietsen. Je moest dus wel letten dat je rok niet omhoog ging, haha. 

De allereerste week dat ik school had, was er ook een toetsweek. In de zomervakantie hadden de leerlingen wat (lees: een boel) huiswerk gekregen en aan het begin van de tweede periode werd getest via een toets of ze hun huiswerk wel serieus hebben gemaakt. Toen heb ik ook Engels gedaan, topografie en Japanse taal. Japanse taal was één groot blunder voor mij :D. Anyway, ze hadden dus toetsen. De uren dat ik geen toetsen maakte, moest ik wachten in de bibliotheek. Wat Kumon gedaan, en geslapen. Als je dat 5 uur lang doet, krijg je enorme last aan je kont. je krijgt hoofdpijn, en je maag begint te protesteren omdat je die hele tijd niks hebt gekregen. Om die nare ervaring (haha) niet nog eens mee te maken vroeg ik aan m'n homeroom teacher of ik misschien naar huis mocht de uren dat ik geen toetsen zou maken. 
"Maar je kunt toch Kumon doen?", zei ze met een hoog stemmetje (alsof ze heel graag wou dat ik bleef ofzo, of het misschien heel irritant vond?).
Toen zei ik dat ik Kumon al af had en momenteel aan het wachten ben op een nieuw pakket. Ik zei ook dat ik het die toetsweek wel een beetje saai vond, al dat wachten. Gelukkig stemde ze met me eens en zei dat ik de dagen dat ik geen toetsen maak, thuis mag blijven en eerder weg mag gaan (de toetsen die ik niet maak). Dus ja, ik ging na de Engelse toets vrolijk naar huis! Haha, eerst nog even naar een combini geweest. Wat te drinken gekocht, een zakje chocola (echt heel lekker) en een onigiri. Onigiri is een rijstbal met daarin iets van beleg, en om de onigiri gedroogd zeewier. Ik had een tonijn met mayo-onigiri. Zooooo lekker! Ik zou het elke dag wel kunnen eten. En dan 10. Op een dag :D
Ik kwam dus thuis, en er was niemand thuis. Eigenlijk vond ik dat wel even fijn. Helemaal, maar dan ook helemaal alleen zijn. 
Wat wel heel liefwas, m'n gastmoeder had dus middageten klaargemaakt (voor m'n gastzusje en mij) en ook nog een soort muffin. Ze had ook een briefje geschreven met dat ik al het rijst mag opeten wat gisteravond was overgebleven. Het was een soort nasi. 
Daarna een film gekeken op m'n laptop, borden afgedroogd en toen kwam m'n gastzusje thuis. Zij had natuurlijk wel nihonshi (Japanse geschiedenis) gedaan en daarna ging ze op school nog leren. Morgen heb ik weer Engels (Engels grammatica) en wiskunde A en B. Ik zou dus alleen B doen van wiskunde. Ik ben wel van plan om misschien later ook een ander vak te proberen. Bedoel, why not? Het maakt helemaal niet uit of je een 1 haalt. Doe wat je kunt doen, en wie weet! 

De titel dus. Klopt die? Deels. Ik heb voor die Engelse toets van vandaag nauwelijks wat voor gedaan. Het ging soepeltjes. Daarnet heb ik wel wiskunde gedaan. Het gaat nu over x, y en al dat andere shit. Ook over tanges, sin, cos enzo. Dat heb ik al gehad in de derde klas, dus het is nu soort van een herhaling, maar dan op de Japanse manier leren! Na morgen heb ik helemaal geen toetsen meer, dus mag ik thuisblijven. Ik denk dat ik de buurt een beetje ga verkennen. Vloggen, maybe. Japans leren! En hopelijk krijg ik binnenkort m'n nieuwe Kumon-pakket. K'hoop dat het dit keer iets moeilijker wordt. 
Oja, de laatste dag van de toetsweek hebben de grote schoonmaak, en dan ben ik wel van plan naar school te komen. Dan heeft m'n mentor wat belangrijks mee te delen en ga ik van die lolly's uitdelen. Toen ik laatst met m'n gastgezin naar Nagoya ging, heb ik in een winkeltje drie van die grote lolly's gekocht (met daarin 15 lolly's). Halloween-edition! Hier in Japan wat ik heb gezien, is dat veel meisjes snoep meenemen naar school en dat dan uitdelen (onder de meisjes of course). Ik doe dat ook best vaak nu. Je krijgt er wel altijd wat voor terug, haha. Ik had een paar weken terug drop uitgedeeld, en dat was echt pure marteling voor hun. Hoe moet ik het zeggen? Het was 'niet echt bestemd' voor hun smaakpapillen. Grapje, ze vonden het echt ranzig. Haha, één jongen spuugde het gelijk uit. Oké, ik vind zelf drop ook niet het lekkerste wat er is, maar ik kan het wel gewoon eten. Dus ja, voor de mensen die naar Japan gaan en iets willen uitdelen, GEEN DROP. Stroopwafels! Stroopwafels vinden ze heerlijk! Ze verkopen het hier ook, maar het is heel duur. Ra-ra-ra wat één stroopwafel kost hier. 3 euro. 3 EURO! 60 minuten lang schappen vullen in de Albert Heijn volgens mijn calculaties. Voor 3 euro in Nederland kun je zo'n heel pak kopen, en is die stroopwafels wel wat groter. En ik moet je nog iets ergers verklappen... Ik heb het nog gekocht ook. Ik moest het gewoon! Ik wilde het gewoon weer eens eten! De verleiding was zo groot, 't was niet meer te weerstaan. Het was alleen niet echt een hele lekkere stroopwafel. Het was te doen, dat wel. Maar die stroopwafels daar in Nederland zijn toch wel de lekkerste!

Ik ga nog eventjes wiskunde doen mensen ;)

Dag allemaal! 
En jullie ook succes als je een toets hebt binnenkort. Of naja, succes met alles eigenlijk, haha.

Nagoya castle

Hoi hoi,

Alweer een paar daagjes geleden dat ik heb geschreven, zeg.

Echt helemaal vergeten dat het gister 3 oktober was. Ik was zo bezig met andere dingen, helemaal niet gedacht aan Leids Ontzet. Dus ook niet aan hutspot. Ik zou voor m'n gastgezin hutspot maken, ik heb ook echt een stamper gekocht, duuuusss. Misschien later, volgend weekend ofzo. Haha... Dom dom dom. 

Vandaag (net) ben ik samen met m'n gastgezin naar Nagoya geweest. Een autorit die zo'n drie kwartier duurde en je zit in hartje Nagoya. M'n gastmoeder vertelde dat we daar een soort performance zouden gaan bekijken. Die performance werd gehouden voor de Nagoya castle. De Nagoya castle staat bekend om 'het gouden dolfijn', in het Japans heet het 'kinshachi'. Op het dak van het kasteel staan twee van deze gouden dolfijnen. 1215 kg

weegt zo'n ding, haha. De 'kinshachi' laat de rijkdom en macht zien die de Tokugawa-familie had. Tokugawa Ieyasu beval zijn onderdanen de Nagoya castle te bouwen in 1610. In 1612 was het kasteel af en daarna werd het decennia lang gebruikt als huis van de keizer. Jammer genoeg door de Eerste (en ook Tweede) Wereldoorlog werd het deels verwoest. Ik was best geschrokken dat je je schoenen niet uit hoefde te doen. In de meeste Japanse huizen, gebouwen moet je je schoenen uitdoen (en huisslippers aandoen) zodat de vloer niet vies wordt. Hier hoefde dat dus niet. Vanbinnen was het best modern, met grote stenen als muur. Je had niet echt het idee dat het een kasteel was, vond ik. We gingen eerst met de lift helemaal naarboven en het uitzicht was adembenemend. In de verte kon je allemaal bergen zien en je keek zo boven Nagoya. Natuurlijk was er ook een gift shop. Ik heb niks gekocht, achteraf wel spijt van. Misschien kom ik nog wel een keertje daar in de buurt. En misschien kan ik zo'n dolfijn-sleutelhangertje kopen, haha. Na het bekijken van de Nagoya castle, gingen we weer naar buiten om de performance te bekijken. Het ging over de tijd dat de kasteel net werd gebouwd. Ninja's die over de kasteelmuren klimmen, prinsessen met lang, zwart sluikhaar en natuurlijk keizers. Er waren zo'n 5 mensen die verkleed waren als mensen uit die tijd. Er waren heel veel mensen, dus we moesten gaan zitten. Daar gingen ze dansen en een soort toneelstukje opvoeren. Het was best wel 'kakkoi' (=stoer), want ze praatten ook best ouderwets en gebruikten ook wapens als attributen. Dit duurde zo'n half uurtje en daarna mochten we foto's nemen met die mensen. Echt gelijk ieeeedereen in een hele lange rij gaan staan, haha. Die acteurs moesten echt wel moe zijn, eerst heel veel bewegen in die zware, hete kostuums en daarna nog een uur lang lachen en foto's nemen. Ik heb ook twee foto's genomen met ze ;D 

Al met al, Nagoya castle was wel leuk. Ik had nog wel even de tuin willen bekijken, want die zag er ook echt heel mooi uit, maar m'n gastzusje voelde zich niet lekker. We gingen eerst nog wel even lunchen in een restaurant. Haha, gingen we naar zo'n super groot winkelcentrum (EON). Daar heb je een food court, waar ze allemaal restaurantjes hebben. Je bestelt waar je trek in hebt, en gaat lekker in het midden zitten. Zo kan iedereen iets bestellen wat'ie lekker vindt. Ik had gyuudon. Eigenlijk een kom rijst met daarop rundvlees. Super makkelijk, maar super lekker. Toen hebben we nog wat winkels gekeken en we gingen ook naar een soort biologisch winkeltje. Daar verkochten ze allemaal buitenlandse producten. Droste chocolade en stroopwafels zag ik ook. Maar wat is alles duur! Buitenlandse producten zijn hier heel erg luxe. Wat ik ook wel grappig vond, is dat je gratis een bakkie koffie kon krijgen. Hetzelfde als in de Albert Heijn waar ik vroeger werkte, zag je allemaal mensen met hun winkelmandje en kopje koffie rustig met hun ogen langs de schappen kijken. Ik mocht ook iets kopen dus ik zocht verder. Ik wist het niet echt goed, ook omdat alles best duur was, haha. Ik vroeg aan de winkelier waar de havermout was. Ik wist niet of ze het hadden, maar ze begeleidde me gelijk naar de havermout! Waarom havermout? In Nederland at ik dat vaak als ontbijt en het is hartstikke lekker en gezond. In Nederland kost een doos havermout iets van 80 cent ofzo, hier wordt het een duur ontbijtje. 550 yen kostte het, dat is zo'n 5 euro denk ik? M'n gastgezin vond het wel interessant denk ik. Daarna nog wat meer winkels gekeken en toen ook purikura gedaan met m'n gastzusjes en gastbroer. M'n oudste gastzusje kon er helaas niet bij zijn. Ze moest leren, haha. Volgende week toetsweek, dus ja. Hopelijk kan ze de volgende keer wel meekomen. 

En tja, nu zit ik dus thuis dit te schrijven. Ik heb trouwens een nieuw filmpje geplaatst op YouTube. Dit keer gaat het over schoonmaaktijd op een Japanse school. Ik mocht gelukkig filmen van m'n homeroomteacher :) Ik moest wel al m'n klasgenoten vragen of ze het niet erg vonden of hun gezichten erop zouden staan natuurlijk. Volgende keer ben ik van plan om lunchtijd te filmen. Misschien volgende week ofzo. 

Morgen weet ik niet wat ik ga doen. Ik ga wel leren, dat sowieso. Lekker-rustig-aan-doen-dagje, hehe.       

                                             

Je kunt het niet echt goed zien, maar op het puntje van het dak zie je een gouden dolfijn. Goed kijken! Ze waren nog aan het verbouwen, dus echt dichtbij kon je niet komen. Je moest via een andere ingang naar binnen. 

Dit is een man (naam vergeten, oeps) die tijdens de/een strijd op een grote steen ging staan commanderen. Daar staat'ie bekend om.

Zometeen eten denk ik. Het is nu tien over zes... We eten hier wel altijd wel laat, dus denk dat ik een tijdje moet wachten, haha. Misschien kan ik wel ergens mee helpen.

Doei allemaal!