Dit wordt dan de allerlaatste post uit Japan, en dit is ook de allerlaatste post van deze blog. Ik ga hierna ermee stoppen! Ik vond het hartstikke leuk om te schrijven en vond het ook fijn dat veel mensen het hebben gelezen. Elke keer dat ik keek naar de grafiek van hoe vaak mijn blog was bekeken, werd ik blij. Het werd elke dag wel meer dan 10 keer gelezen! Dat zorgde er ook voor dat ik door bleef schrijven. Maar nu, omdat m'n uitwisseling afgelopen is, zet ik er een punt achter. Het was een super ervaring. Deze hele uitwisseling:) Het voelde zo kort voor m'n gevoel... Ik kan m'n eerste schooldag nog zo goed herinneren. Ik was heel zenuwachtig en moest op een trappetje lopen naar het podium waar 800 leerlingen naar me zaten te staren. Voor de kerstvakantie moest ik een afscheidsspeech geven. En gisteren, was het de aller-aller-allerlaatste schooldag. Hier en daar wat tranen, hier en daar wat gelach... M'n klas had na de laatste toets die ze hadden in een andere klas het bord helemaal versierd en in het midden wat tafels neergezet met allerlei snoep. Het was zo lief van ze. Echt, super leuk:) Daarna kreeg ik nog een heel zak met snoep, haha, en twee kaarten waar iedereen iets heeft opgeschreven. Het is dan wel iets kleins, maar het betekende zoveel voor me. We hebben die dag nog heel veel foto's genomen en met elkaar gepraat. Daarna moest ik in het midden gaan zitten en toen kwam iedereen me even persoonlijk bedanken. Haha, was wel grappig om te zien hoe de jongens niet wisten wat ze moesten zeggen. "Uhh, dankjewel, doei" Naja, wel leuk, toch? Na school heb ik wel duizend keer met iedereen afscheid genomen. Ik denk dat dit afscheid moeilijker was dan het begin met m'n familie. Die zie je nog gauw, maar met deze mensen kan het wel jaren duren. We hebben elkaar wel beloofd een keer weer te ontmoeten en iedereen zei dat'ie naar Nederland zou gaan. Ik heb wel met drie meisjes een hele goede band kunnen opbouwen en hen ga ik kosten wat het kost echt zo snel mogelijk weer zien. Ik ga hard werken! Na de bel ging ik ook weer naar m'n kyudoclub om vaarwel te zeggen. De shihan was er ook, en aan hem heb ik Nederlandse klompjes gegeven, vond'ie heel erg leuk! Iedereen moest natuurlijk wel schieten dus ik keek maar gewoon. Ik probeerde dat plaatje van dat ze schieten zo goed mogelijk te onthouden. Dit zie ik nooit meer, dacht ik. Toen begon het wel een beetje wazig te worden voor m'n ogen. Ik vond het zo ontzettend jammer. Het idee dat iedereen nu gewoon school heeft, zometeen club heeft, vind ik een beetje gek. Ik denk dat iedereen het wel een beetje gek vindt. Haha, er is opeens een tafel vrij in het midden. Maar er komt wel weer een tafel bij bij het Bonaventuracollege!
Oke, nu even iets anders. Ik was de vijfde begonnen met inpakken en ik had jullie al verteld dat ik een nieuwe koffer had gekocht. Die is nu 18 kilo, dus er kan het een en ander wel bij. Maar hij zit propvol! Komt ook omdat ik gisteren opeens zoveel cadeautjes heb gekregen. De andere (grote) koffer zit nu op 24,5 kilo, dus daar moet wat uit. Op zulke momenten besef je echt pas dat alles een gewicht heeft. Zelfs een super normaal wit t-shirt, als je daar 5 van hebt, tja, dan zit je denk wel ik tegen de 300 gram denk ik. En als je ook nog je schooluniform, je hakama en je schoenen hebt, dan neemt echt veel plek in beslag! Ik wilde daarom nu de laatste blog schrijven zodat ik m'n handbagage ook kan voorbereiden. Dan kan daar wat in van m'n koffer. En m'n laptop kan er dan ook alvast in. Vandaag voor het avondeten wil ik het liefst alles af hebben. Dus daarom net toen ik die grote koffer ging wegen, dacht ik echt "shit", want er moet nog een tas in... Maar goed, ik bedenk wel wat en alles komt goed.
Iedereen, hartstikke bedankt voor het lezen van m'n blog. Het was leuk, het was dan wel moeilijk soms om het bij te houden, maar totally worth it!
Dag allemaal :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten