Nog maar 6 dagen te gaan

Hoi iedereen,

Weer veel gedaan de afgelopen dagen. Het was een drukke kerstvakantie. Altijd als het vakantie is, heb ik geen idee wat voor dag het is. Ook vandaag, ik weet dat het de derde is, maar heb werkelijk geen idee welke dag het is. Ik weet dat ik op een zaterdag vertrek, zaterdag 10 januari ;). Ik heb wat info gekregen over de terugreis en het wordt een vermoeiende terugreis. Hieronder een kleine schets:

's Ochtends vroeg moet ik opstaan om de vliegtuig te nemen van Nagoya naar Narita Airport. Naja, een vliegveld dichtbij Nagoya. M'n vliegtuig daar vertrekt om 7:55, en ik hoorde dat ik iets van 7 uur ofzo moest verzamelen samen met andere uitwisselingsstudenten. De andere uitwisselingsstudenten die iets verder van Nagoya afwonen, vertrekken de dag ervoor en verblijven een nachtje bij Narita. Ik niet, want ik woon nog relatief best 'vlakbij'. Ik kom dan precies om 9 uur in de ochtend aan in Tokio. Daar ga ik dan weer inchecken en dan neem ik de vliegtuig van 11:20. Ik vlieg dan naar Heathrow in Engeland, 15:00 kom ik aan. Even wachttijd en om 18:45 stap ik na 5 maanden weer op Nederlands bodem. Er is alleen één probleempje. Ik heb de E-ticket van Nagoya naar Narita, maar niet de E-ticket van Narita naar Heathrow. YFU Nederland zou dat dus moeten checken. 

Ik vind het zo gek allemaal. Ik heb net de gala-foto's gekeken van m'n Nederlandse school en zie zo iedereen lachend op de foto staan. Die mensen ga ik weer zien! Jeuh, ik heb er eigenlijk wel echt zin in om naar huis te gaan. Misschien heb ik teveel cadeautjes gekocht, maar dat maakt helemaal niet uit. Ik wilde het zelf en ik wilde graag cadeautjes geven aan de mensen die veel voor me hebben gedaan en hebben betekend. M'n oma bijvoorbeeld. En natuurlijk m'n ouders ook. Er zijn nog meer mensen, hoor. Ik denk achteraf dat 10 maanden toch te lang zou zijn geweest. 5 maanden was echt genoeg, haha. Natuurlijk vind ik het ook jammer, vaarwel zeggen met iedereen is altijd moeilijk. Maar ik kom weer terug! Het laatste gesprekje met de rector was ook wel leuk. Ze bood me trouwens een baan als Engels docent aan, haha. Lijkt me wel leuk, ik denk er wel over na.  

Morgen begint kyudo weer. Ik ga alleen wel eerder weg, want ik ga met twee vrienden naar Nagoya. We gaan naar Sweets Paradise. Dat is een all-you-can-eat restaurant met taartjes, gebakjes, koekjes, pudding, crepes, etc. En dat voor 1500 yen. Zo'n 15 euro denk ik. Leuk toch? Ook hebben de senpai morgen wat te melden. M'n gastzusje zei dat ze wat gingen zeggen over mij, hoe ze het vonden ofzo. Ik weet niet, ik zie het wel. 
Ik ging gisteren nog al m'n filmpjes kijken van YouTube en toen zag ik dat iemand had gereageerd op m'n kyudo-filmpje. Moet je maar ff kijken. Ik zei dat ik door wilde gaan met kyudo en toen stuurde hij me het e-mailadres van de dojo in Leiden. Dus ik ga morgen even mailen of ik misschien lessen mag nemen daar :). Leukleuk! Eerst moet ik er voor zorgen dat ik de kake mag houden. Omdat die kake best wel prijzig is (is van leer), moet ik er wel misschien m'n portemonnee bij houden. Maar dat heb ik er wel voor over, hehe.

Jaaa, dus een paar dagen eerder was het oud en nieuw. Oud en nieuw hier in Japan is heel anders. Stil vooral. Ik heb één keertje Japans oud en nieuw meegemaakt, en dat was ook heel stil. Naja, op straat dan. Binnen in het huis is het lekker gezellig, iedereen eet dan samen en veel mensen kijken dan 'kohaku' op tv. Een zangprogramma waar beroemde Japanse zangers en zangeressen tegen elkaar strijden. We gingen op 30 december met z'n allen naar Osaka naar de opa en oma van m'n gastgezin. Osaka is ietsje warmer dan Nagoya en vooral dat huis van hun is veel warmer. Het is een mansion en in Nagoya wonen ze in een appartement, en dat is heel wat kouder. Dus elke keer toen ik thuiskwam van ergens, kwam ik thuis in een koud huis, ai, niet echt fijn, haha. De woonkamer is wel warm though. Maar de sláápkamer, ugh. Echt, alleen al dat omkleden, haha. Nog ff volhouden asie. Waar was ik? Oja, oud en nieuw. Oud en nieuw bij m'n opa en oma in Japans was wel heel anders, toch. We zaten met z'n allen om de tafel, praatten veel en het was heel gezellig. Hier viel het toch wel een beetje tegen. Bij het aftellen zaten alleen m'n gastzusjes, gastbroer en ik op de bank voor de tv. M'n gastzusje zat op haar iPod en m'n gastouders zaten in de keuken wat te rommelen, de opa en oma van m'n gastgezin zaten te slapen. Ennnn BAM!, het was 2015. Haha, heel anders dus. Daarna gingen we gelijk slapen. Het was echt even tot nul tellen en gelijk onder de wol. De volgende ochtend weer vroeg opstaan (killing was het) en ontbijten en daarna naar de jinjya (tempel) om voor een goed jaar te wensen. Dat doet elke Japanner met nieuwjaar. Het was dan wel iets anders dan ik had verwacht, het was toch wel leuk, hoor. Alleen hier doen ze het anders. De volgende dag kwamen de zus en haar familie van m'n gastvader. Ik heb best veel geld gekregen, otoshidama. Dat is een envelop met geld erin. Meestal wordt het aan kinderen gegeven zodat ze in het nieuwe jaar leuke dingen kunnen kopen. Ik heb vandaag nieuwe koptelefoons gekocht. En mán, die zijn zo goed! Sony, dus dat verwacht je ook wel. Er staat 'extra bass', dus de muziek is nog beter, haha. 

Ik ga maar eens stoppen, het is 11 uur. De was moet even opgehangen worden, want k'heb nogal wat. Oja, ik ga deze week ook nog naar de kapper. Ik wil het graag korter. Jullie zien het wel.

Welterusten!