Het is nu ongeveer half 9. Daarnet de was gedraaid, nog een kwartiertje wachten denk ik. Hooguit. Vandaag ga ik proberen dat ik sowieso om 10 uur in bed lig. Ik was helemaal vergeten dat ik m'n lenzen moest vervangen, want het is alweer december. Dus nu heb ik een lens 3 dagen te lang in. Naja, niet een wereldprobleem, maar je merkt wel gelijk dat het best oud is. Je ogen moeten harder werken om te 'zien' en daardoor worden ze moe, en ook je hoofd. Ugh, vandaag dus vroeg naar bed!
Er is het een en ander wel gebeurd de laatste dagen. Naja, ook weer niet zo heel veel, maar ik heb wel wat te melden, haha. Ik heb besloten om wat meer met vrienden uit te gaan en dan gewoon niet naar kyudo te gaan. Ik ben de laatste maanden heel netjes elke schooldag (+ weekenden, soms kwam ik op een zaterdag of zondag niet hoor)naar kyudo geweest. Tot half 8. Nu is dat veranderd naar half 7. Geen idee waarom, maar we zijn nu wat eerder uit. Ik heb namelijk wel een beetje spijt dat ik kyudo heb gekozen. Nou, ook weer niet zo, hoor. Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het hartstikke leuk. Maar ik kan door kyudo helemaal geen andere dingen doen. Met vriendinnen uitgaan bijvoorbeeld. Ik ben maar een keer met een vriendin naar de karaoke geweest. En dat was toen er geen kyudo was. Ik ben ook een weekend met wat vriendinnen naar het kasugai-festival geweest. Toen heb ik ook vrij genomen. Verder waren het dingen zoals de bruiloft van m'n nicht en de huisarts verder niet. Geen vrij genomen. Ik vind het dus best wel zonde dat ik niet vaker ben weggeweest. Bedoel, ik ben er nog maar een anderhalve maand. Nog maar iets van twee weekjes school en daarna hebben we winter'vakantie'. Ik ben niet naar Japan gekomen om alleen pijlen te schieten, nee, ik ben hier gekomen om meer van Japan te zien, Japans te léren, mezelf beter te leren kennen. En als ik daar van in de plaats alleen maar na school kyudo doe, naja, dan schiet het niet op. Ik wil meer zien, meer doen, meer uitgaan. Dat was ook meer de bedoeling. En andere uitwisselingsstudenten doen dat ook. Natuurlijk, dat uitgaan met je nieuwe Japanse vrienden hoort er ook natuurlijk bij. School is ook belangrijk, of course, maar je vrienden net zo (meer eigenlijk). Daarom heb ik besloten om de komende weken, de laatste weken, meer met vrienden om te gaan en zo een leuke herinnering van m'n uitwisseling te maken. En niet dat als ik zo thuiskom van Japan en iedereen om m'n lippen hangt om van m'n "avontuurlijke" verhalen smullen, ik zeg: "Ik heb na school alleen maar pijlen zitten schieten". Nee! Dat wil ik niet. Ik wil zeggen dat ik honderden keren purikura heb gedaan, Japanse nummers heb gezongen in de karaoke, voor de combini oden (soort soep met allerlei dingen erin) heb gegeten, in een winkelcentrum lunchen, winkelen met vriendinnen, lol trappen, blablabla. Maar begrijp me niet verkeerd, hoor. Het is niet zo dat ik dan élke dag vrij neem van kyudo. Ik denk dat ik dan een of twee keer in de week wegblijf. Dat zouden ze toch niet zo heel erg vinden? Kyudo is streng. Heel streng. Dus daarom was ik een beetje bang hoe de senpai zouden reageren. Heel normaal. Beetje te normaal eigenlijk. Ik hoop dat ze me begrijpen. Jawel, dat doen ze wel denk ik. Maar diep van binnen denk ik toch dat sommigen het misschien een beetje irritant vinden. "O, Asa is weer weg". Ugh. Ik denk gewoon te moeilijk na. Deze laatste maand ga ik gewoon een hartstikke leuke maand van maken. Vol leuke herinneringen. Zodat ik er later als ik in het vliegtuig niet denk: "had ik maar...". Daarom heb ik al met een paar klasgenoten afgesproken ergens heen te gaan. Met een meisje (ze houdt heel erg van anime) gaan we in Nagoya naar animate, een anime store. Daar wil ik nog heel graag heengaan. Ook ga ik met een ander meisje naar Oosu, een plek waar je cosplay-purikura kunt doen. Je hebt daar dan een hele lange rek vol met cosplay, je doet dat aan en dan ga je de purikura-booth in om er vervolgens als alien uit te komen zien door die o-zo-grote ogen en dat perzikhuidje. Haha, lijkt me leuk. En aanstaande vrijdag ga ik met een ander meisje na school 'oden' eten. Haha, bij een combini. Dat moet je gewoon een keer meegemaakt hebben vind ik. Oden eten van de combini. Oden is erg lekker, m'n gastmoeder had het laatst klaargemaakt. Dus mam, als je dit leest, kun je alsjeblieft oden maken als ik terugkom?
Gisteren ben ik maar een uurtje naar kyudo geweest. Gisteren was ook de laatste toetsdag. We waren dus eerder uit, maar dat was wel de dag dat kyudo weer begon. Het begon om 1 uur en ik was van plan om tot 2 uur te blijven, want daarna ging ik samen met een vriendin naar 'Don Quijote'. Die winkel was net nieuw in Kasugai en ik wilde er best graag heengaan. Wat ik niet verwachtte, was dat ze helemaal geen rare dingen verkochten. Wat ik had gezien in de Don Quijote in Tokio, was dat ze allerlei rare, hebbedingetjes verkochten. En bij raar bedoel ik dan bijvoorbeeld een hoed in de vorm en kleur van een drol. Japanse humor zou ik zeggen. Verder verkopen ze ook doodnormale dingen, hoor. Een alleswinkel eigenlijk. Echt alles kun je er kopen; van een Louis Vuitton tas tot een spiksplinternieuw bankstel met schattige biggetjes erop. Maar deze Don Quijote verkocht alleen maar normale dingen, geen rare dingen als een drolhoed, haha. Snoep was er wel heel goedkoop! We kwamen ook nog een ander vriendin tegen en toen hebben we samen door Don Quijote gelopen. Ze verkochten ook 'yakiimo'. Warme aardappel eigenlijk. Het is paars van buiten en warm en zacht van binnen. Het was lekker zoet, maar het was echt teveel! Ik heb wel alles naar binnen kunnen werken, maar het was wel een grote hap. Ik kon niet aan avondeten denken... Avondeten was lekker though. Vis, rijst en soep, haha. We hadden yakiimo buiten gegeten waar het heel koud was en als je dan een warm iets vasthoudt, dan is het echt van "wat ben ík blij dat ik op deze wereld ben geschept". Vergelijk het maar een beetje dat je op een koude dag in december buiten bij een kraampje warme erwtensoep eet/drinkt. Of een Unox-worst! Warme chocolademelk! Ahhh, lekker toch, haha :
Dat moment van happiness was maar van korte duur want daarna volgde de terugreis. Het was echt een reis, haha. Wind tegen, bergop, koude wind, ugh. Het was wel te doen, hoor. Bedoel, ik fiets elke dag naar school al een marathon... Dit was een level of drie hoger, maar het wás te doen. Wij, meisjes, vinden het niet zo erg. We denken namelijk altijd aan het eindresultaat. Verbrandde calorieën en een geshapete lichaam, hahah. Ik zat wel helemaal vol van die aardappel, dus thuis aangekomen ha dik niet zo heel veel trek in avondeten. Maar ook dit keer was het eten super lekker. Echt, ik ga dit eten zo missen he. Misschien nog wel meer dan daifuku. Denk je dat ik zelf ook daifuku kan maken in Nederland? Zoja, dan maak ik er een heleboel!
Gisteren was de laatste toetsdag en vandaag kregen we al een aantal cijfers terug. Ik ben eigenlijk helemaal niet teleurgesteld. Tevreden eigenlijk! Voor natuurkunde had ik dan wel 30 punten, ik vind het eerlijk gezegd best knap van mezelf, haha. Het was namelijk best moeilijk (vond ik dan), dus voor mij was dit een geslaagde toets. De docent zei zelf ook dat ik m'n best had gedaan, dus ik ben tevree :) Voor EC (English Class) had ik 92 punten en de andere Engelse toets (voornamelijk grammatica enzo) had ik ook 92 punten. Voor die toets was het gemiddelde iets van 30 ofzo in mijn klas. Ai. Als ze de gemiddelde cijfers van alle klassen weten, wordt dat de grens. Dus als het gemiddelde cijfer van alle klassen bij elkaar 40 punten is, is 40 een voldoende. Alles onder de 40 punten is een onvoldoende.Er waren best veel onvoldoendes haha. We hadden ook van plaats gewisseld. Ik zit nu aan de raamkant in de middelste rij. Voor me zit een jongen en hij heeft tot nu toe alleen maar onvoldoendes. Hij is, zoals 'ze' zeggen, een 'yankee' (spreek uit als jankie). Een persoon die , ja, uuhh, wat voor een persoon eigenlijk? De Japanse hangjongere soort van? Hij is best grappig en houdt er wel van om een praatje te maken en een dutje te doen tijdens de les, haha. Als je drie onvoldoendes hebt, moet je met de school principal een gesprekje voeren. En dat gesprekje gaat dan over: waarom heb je zoveel onvoldoendes, wat ga je eraan doen, doe je best, probeer geen spelletjes meer te doen, concentreer je, niet slapen tijdens de les, etc. Hij heeft dit schooljaar al drie keer zo'n gesprekje gehad, maar is er zeker niet wijzer door geworden. Het is wel leuk dat'ie voor me zit, hij is super grappig!
Morgen krijgen we meer cijfers terug. Ik krijg nog gendaibun en wiskunde. Gendaibun ging wel oké, maar wiskut ging wat slechter. Ik had er wel iets van 5 uur lang aan gezeten die dag voor de toets. Maar in Nederland zat ik ook wel zo lang aan die rotsommetjes. Wiskunde is bij mij heel erg moeilijk. Soms doe ik het heel goed en soms doe ik het heel slecht, haha. Er zijn dingen die ik leuk vind en dingen die ik juist enorm haat. Kansberekening is bijvoorbeeld mijn vijand. Ugh, ik háát dat zo! Genoeg over m'n gezeur. Jullie willen dat natuurlijk niet horen! Morgen dus weer een gewone dag. Morgen ga ik nog wel naar kyudo, want dan komt er ook de 'kyugu-yasan'. Iemand die kyudo-spullen verkoopt. Hij komt dan altijd met een wit bestelbusje aanrijden en daarin zitten dan heel veel spullen. Geen bogen, though die zijn te groot. Ik ga morgen wel een 'kakeshita' kopen. Een soort handschoen die je onder je 'kake' aandoet (kake is een soort rechterhandschoen die je aandoet bij kyudo. De boog met alleen je handen vasthouden, doet namelijk best pijn). 'k Geloof dat die dingen iets van 1000 yen of meer zijn. Niet zo heel duur.
De yakiimo! En het was maar 98 yen! (= iets van 80 cent?)
KitKat aardbeien flavour. Niet gekocht, maar zag er wel lekker uit. Misschien de volgende als ik er toevallig weer kom. Het is namelijk wel een beetje ver. Een halfuurtje heen met de fiets en de terugweg was een uur.
Doei iedereen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten